ตอนที่295โดนถ่ายได้

ตอนที่295โดนถ่ายได้ สถานที่แรกของการโปรโมตshellyneoในต่างประเทศคืออิตาลี Rickมาส่งจิดาภาที่โรงแรมที่ทางบริษัทได้จองไว้ให้กว่าจะจัดการเรื่องทั้งหมดให้เสร็จสิ้นตอนนี้ก็เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว “ฉันไปทานข้าวเองได้ค่ะคุณไปหาณีเถอะเธอรอคุณนานมากแล้ว” เพื่อที่จะสะดวกแก่การพบเจอRickโรงแรมที่จาริณีได้ทำการจองไว้ก็ตั้งอยู่ที่ถนนเส้นเดียวกันเดินไปไม่กี่นาทีก็ถึงแล้ว Rickรู้ว่าทั้งหมดนี้เกิดจากความปรารถนาดีของจิดาภาเขาจึงพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม“ครับแต่คุณก็ต้องระวังตัวไว้ด้วยไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นให้รีบติดต่อผมมาทันที” “เข้าใจแล้วค่ะรีบไปเถอะค่ะคุณหัวหน้าศิลปิน”จิดาภาโบกโทรศัพท์ไปมา ไม่ใช่ครั้งแรกที่Rickได้เดินร่วมทางกับจิดาภารู้ดีว่าเธอมักจะระมัดระวังเสมอๆจึงหยิบโทรศัพท์และออกไปนอกโรงแรมทันที แต่ก็มีคนที่ตามพวกเขาหลังจากที่ลงเครื่องมาติดๆเช่นกัน เป็นปาปารัซซี่จากสตูดิโอซื่อสัตย์ พวกเขาต่างดึงดันกับข่าวของจิดาภาคนที่คอยยุยงแฟนคลับของณัชชาและแฟนคลับของจิดาภาก็คือพวกเขาเองนี่คือการร่วมมือกันของกานดาและตนุภัทร ปาปารัซซี่เหล่านี้ต่างได้รับเงินมาจากกานดาจึงตั้งใจทำงานกันอย่างหนัก “หัวหน้าครับคุณRickไปแล้วครับในโรงแรมตอนนี้มีเพียงคุณจิดาภาต้องตามหรือไม่ครับ” เหล่าปาปารัซซี่จองห้องติดกับจิดาภาและยังติดเครื่องดักฟังไว้ที่หน้าต่างของห้องจิดาภาอีกด้วยแน่นอนว่าเป็นกานดาที่ซื้อเครื่องมือเหล่านี้ให้ “ตั้มนายตามRickไปส่วนที่เหลืออยู่กับฉันที่โรงแรม” Rickไม่ได้ตรงไปหาจาริณีที่โรงแรมเพราะจาริณียังถ่ายทำไม่เสร็จเหตุเพราะสภาพอากาศการถ่ายทำจึงยืดเยื้อมาสองชั่วโมงแล้วดังนั้นRickจึงรออยู่ที่ด้านนอก เมื่อจาริณีเสร็จงานพอเห็นว่าใกล้จะเที่ยงคืนแล้วจึงรีบโทรหาRickทันทีแถมยังหันไปบ่นกับนายหน้าว่าเหตุใดถึงไม่เตือนเธอให้เร็วกว่านี้ แต่ที่สตูดิโอถ่ายทำนี้ดันอับสัญญาณ ในตอนที่จาริณีหยิบโทรศัพท์และเดินออกมาก็ถึงได้เห็นว่าRickมายืนรอที่ประตูทางออกอยู่แล้วแถมในมือยังมีช่อดอกไม้เสียด้วย “คุณ...”จาริณีปรี่เข้าไปหาด้วยความดีใจและกอดเขาไว้ทันที “เสร็จงานแล้วหรือครับเหนื่อยไหม” จาริณีส่ายหน้า“ไม่เหนื่อยค่ะแค่ได้พบคุณต่อให้เหนื่อยฉันก็จะอดทน” แค่ได้ฟังจากจิดาภาบอกมาว่าRickจะมาที่นี่เธอก็ดีใจจนนอนไม่หลับ “ยังเป็นจิดาภาที่เข้าใจฉันรู้ว่าฉันกำลังคิดถึงคุณแทบจะเป็นบ้าดังนั้นจึงจงใจส่งคุณมาหาฉัน” เพียงสิ้นคำก็โดนRickรวบไปกอดและประทับจูบอย่างดูดดื่มในทันที “คิดถึงขนาดไหน” “คิดถึง...มาก...”จาริณียิ้มจนตาหยีก่อนจะยกแขนขึ้นโอบกอดรอบคอRickไว้ Rickหัวเราะพร้อมก้มหน้าลงและมอบจูบที่แนบแน่นให้กับจาริณีจนแทบหมดลมถึงได้ผละออกมา“ไปกันผมจะพาคุณไปดินเนอร์” จาริณีกอบกุมมือของเขาด้วยความพึงพอใจพยักหน้ารับแล้วตอบแค่ว่าดีค่ะหลังจากนั้นก็ขึ้นรถและออกไปด้วยกัน พวกเขาต่างดื่มด่ำไปกับความสุขจนไม่ได้สังเกตเห็นปาปารัซซี่ที่อยู่ในมุมมืด “เป็นผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิดจริงๆ”ปาปารัซซี่คนนั้นดูรูปถ่ายที่ถ่ายไว้ได้ด้วยรอยยิ้มก่อนจะโทรไปรายงานกับตนุภัทร ภาพแห่งความประทับใจนี้เป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมจริงๆ โดยเฉพาะแสงไฟสลัวๆจากรอบด้านส่งเสริมให้การกระทำของทั้งสองดูอบอุ่นยิ่งขึ้น... ปาปารัซซี่กลับตรงมาที่โรงแรมพร้อมส่งรูปภาพให้ตนุภัทรพิจารณา“พวกเขาเคยเป็นข่าวลือมาก่อนไม่คิดว่ามันจะเป็นความจริง” ตนุภัทรรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากเมื่อได้เห็นรูปนั้น“ฉันรู้อยู่แล้วว่าหญิงเลวพวกนี้มันมักง่ายจาริณีเพิ่งจะถูกแฟนหนุ่มทิ้งมาแท้ๆแต่ก็หันมาหาRickเสียแล้วง่ายจริงๆ” ตนุภัทรด่าทออย่างดุเดือดแต่ปาปารัซซี่ที่อยู่ข้างๆกันกลับรู้สึกถึงความผิดปกติ“นั่นเป็นเรื่องที่พวกเขาเต็มใจกันเองแล้วจะจัดการกับรูปนี้อย่างไรดี” “กานดาให้พวกเราตามถ่ายจิดาภาเท่านั้นครั้งนี้ที่ถ่ายจาริณีและRickไว้ได้ก็คือกำไรของเราพวกเราต้องใช้ประโยชน์จากรูปนี้เพื่อเพิ่มชื่อเสียงให้กับสตูดิโอของเราใช้ประโยชน์จากคนเลวพวกนี้ให้เต็มที่”ในใจของตนุภัทรได้วางแผนการไว้แล้วแม้แต่วันที่ดีของจิดาภาเองก็ใกล้จะหมดลงแล้วเช่นกัน “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมจิดาภาและจาริณีถึงเป็นเพื่อนรักกันพวกเธอต่างก็เลวกันทั้งคู่”เมื่อกล่าวจบปาปารัซซี่คนนั้นก็มีท่าทีตื่นเต้นทันพลัน“เช่นนั้นพวกเราเรียกเงินจากเขาดีหรือไม่” เพื่อไม่ให้ความสัมพันธ์นี้ถูกเผยแพร่ออกไปจาริณีและRickจะต้องยอมจ่ายเงินก้อนใหญ่เพื่อรูปพวกนี้เป็นแน่ เพียงสิ้นคำก็ถูกตนุภัทรจ้องอย่างจะกินเลือดกินเนื้อทันที “แกไม่ใช่ว่าหน้ามืดตามัวไปกับเงินแล้วรึสถานการณ์ในตอนนี้พวกเราในตอนนี้ต่างกลัวว่าจิรภาสและคนของเค.เอฟจะหาตัวเจอจึงได้ซ่อนตัวกันอยู่แบบนี้ตอนนี้แกจึงจะประกาศที่อยู่ของแกให้กับจิรภาสอย่างนั้นรึ” ที่พวกเขาออกนอกประเทศมาตามถ่ายได้เช่นนี้เป็นเพราะการเตรียมการอย่างลับๆของกานดามิเช่นนั้นคนของจิรภาสก็ตามตัวพวกเขาเจอไปนานแล้ว ผลีผลามไปตอนนี้ก็เหมือนรนหาที่ตาย Rickอยู่กับจาริณีหนึ่งคืนเช้าถัดมาก็กลับไปหาจิดาภาด้วยกันที่โรงแรม เมื่อเห็นนิ้วมือที่ประสานกันแน่นจิดาภาก็กล่าวอย่างยิ้มๆ“แยกกันยากขนาดนั้นเลยหรือ...” จาริณีไม่ได้มีท่าทีขัดเขินกลับกอดแขนของRickไว้แน่น“พวกเรามองเธอกับท่านประธานแสดงความหวานมามากแล้วคราวนี้เป็นตาของพวกเราบ้างแล้ว” “จ้ะ...แล้วแต่เธอเลย” “ตารางงานวันนี้เธอไปกับนายหน้าของฉันนะส่วนRickส่งมาให้ฉัน” จิดาภามองพวกเขาด้วยความขบขัน“ที่พาเขามาก็เพื่อส่งต่อให้เธอมิใช่รึ” คำพูดนี้เต็มไปด้วยความขบขันและความอบอุ่น ทั้งสามไปทานข้าวเช้าด้วยกันหลังจากนั้นจิดาภาก็กลับห้องมาพักผ่อนชั่วครู่ก่อนที่จะเตรียมตัวไปโปรโมต และตนุภัทรที่อยู่ห้องข้างๆก็ได้จับตามองจิดาภามาแล้วหนึ่งคืนคิดว่าข้างกายเธอที่ไม่มีใครแต่คนเธอจะต้องทนความโดดเดี่ยวไม่ไหวและต้องหาชายอื่นมาทดแทนแน่ๆแต่เมื่อผ่านพ้นไปหนึ่งคืนภายในห้องของจิดาภากลับไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆแม้แต่น้อย นอกจากการโทรหาจิรภาส... ตอนนี้ทุกคนต่างรู้แล้วว่าเธอคือแฟนสาวของจิรภาสและจิรภาสก็เป็นนายหน้าของเธอดังนั้นการติดต่อปากันของพวกเขาจึงไม่ใช่ปัญหาอะไร และตนุภัทรที่กำลังดักฟังพวกเขาอยู่ก็ได้รับรู้ถึงความรักของพวกเขา... “จิรภาสคะวันนี้ตอนที่ทานข้าวเช้าฉันโดนจาริณีและRickสาดความหวานใส่อีกแล้วค่ะพวกเขาน่ารักมากเลย” “เช่นนั้นผมให้Rickกลับประเทศตอนนี้เลยดีไหม” “คิกคิกเช่นนั้นณีเอาฉันตายแน่เลยค่ะ”จิดาภาหัวเราะน้ำเสียงเต็มไปด้วยความคำนึงถึงจิรภาส“เพิ่งห่างจากกันวันเดียวเองฉันก็คิดถึงคุณเสียแล้ว” “คุณอยู่ตรงนั้นก็ตั้งใจทำงานนะคะทานข้าวให้ตรงเวลาด้วยอย่าทำงานเกินเวลาเพราะภาพยนตร์นะคะ” “ครับ...ทำไมวันนี้คุณถึงได้เหมือนเด็กนักนะ” “แล้วฉันที่เหมือนเด็กมันไม่ดีหรือคะ” “ครับดีแน่นอน...ผมจะตั้งใจทำงานและรอการกลับมาของคุณอยู่ที่บ้านนะครับ”จิรภาสตอบอย่างรักใคร่ บทสนทนาเช่นนี้คือบทสนทนาของคู่รักที่รักกันหวานหยดในห้องที่มีเพียงพวกเขาสองคนไม่ต้องการให้ใครหน้าไหนมาจับจ้องทั้งนั้นตนุภัทรถอดหูฟังออกแววตาฉายแววล้ำลึกแล้วปัญหามันมาจากที่ตรงไหนกัน