บทที่ 6 ความโชคดีหรือความโชคร้าย
1/
บทที่ 6 ความโชคดีหรือความโชคร้าย
ความคิดถึงตามกาลเวลา
(
)
已经是第一章了
บทที่ 6 ความโชคดีหรือความโชคร้าย
“เฮ้อ โชคดีที่ทัน’แอนจี้ถอนหายใจ โรงพยาบาลใหญ่นี่คนเยอะจริงๆแค่ลิฟต์ก็มีแปดเก้าอัน แต่ลิฟต์จะเยอะขนาดไหนก็ไม่เท่ากับคนที่มาที่นี่ เมื่อกี้ที่เธอลงไปก็รอลิฟต์ไปตั้งสิบนาทีเธอเบียดเข้าไปถึงจะไปที่ชั้นหนึ่งจนได้ แต่ตอนนี้ที่เธอเข้ามาได้ก็คือความโชคดีจริงๆ แต่ไม่มีใครคิดถึงว่าจะมีคนเข้ามาเรื่อยๆ แอนจี้ได้แต่ถอยหลังๆแล้วไปโดนใส่ร่างกายที่สูงใหญ่แอนจี้ได้แต่ถอยหลังๆแล้วไปโดนใส่ร่างกายที่สูงใหญ่ อยู่ดีๆเธอก็รู้สึกว่าหนาวเหมือนน้ำแข็งพัดเข้ามาตรงร่างกายเธอ เธอขมวดคิ้วอยากจะหันหลังไปดู แต่ใครจะรู้ว่าลิฟต์หยุดแล้วแต่ใครจะรู้ “คะ”ลิฟต์หยุดแล้ว ในวินาทีนี้ในลิฟต์มืดไปหมดเลย อ้าๆๆๆๆๆๆเกิดอะไรขึ้น”ในลิฟต์มีเสียงร้องดัง “ลิฟต์ค้าง” “อ้าๆๆๆๆๆ ฉันกลัวมากเลย” “เงียบๆดิ” “อย่าโวยวายเปิดแฟลชโทรศัพท์กดกริ่งสิ!” มีคนไหวรีบเอาไฟไปส่องแล้วกดกริ่ง ในวินาทีต่อไปก็มีเสียงส่งมาจากลิฟต์ “ทุกคนอย่าใจร้อนนะครับจะให้คนไปดูด้วย ทุกคนเงียบๆนะคะ”ได้ยินเสียงของพนักงานดังขึ้น ทุกคนถึงจะเงียบแต่ก็มีคนยังซุบซิบอยู่ “ท่านประธาน”บอยขมวดคิ้วแล้วเรียกเขาเป็นห่วงอาชว์ “ไม่เป็นไร”เสียงของผู้ชายดังขึ้น แอนจี้ที่อยู่ตรงหน้าขมวดคิ้ว เมื่อกี้ยังคิดว่าโชคดีแต่ทำไมโชคร้ายแบบนี้...... และที่โชคร้ายกว่านั้นคือด้านหน้ามีคนผลักเธอ “เข้าไปหน่อย ฉันขยับไม่ได้แล้ว” “อ้า......”คนนี้ผลักแรงมากพอผลักแอนจี้ก็ถอยหลังไปเลยและไปชนใส่ตัวของคนบางคน “ลุงเบาๆหน่อยซิ!”น้ำเสียงของแอนจี้ไม่ค่อยพอใจ ลิฟต์ก็เล็กอยู่แล้วแต่เขายังจะผลัก ผลักอะไรเนี่ย! “เธอเหยียบเท้าของฉัน”มีเสียงที่เย็นชาดังขึ้นบนหัวเธอ แอนจี้ชะงักแล้วกดหัวไปดูแต่ไม่เห็นอะไรเลยเธอตกลงก็เอาขาหลีก แปลกๆๆ ทำไมเมื่อกี้รู้สึกว่าเท้าเย็นๆ “ขอ ขอ ขอโทษ”แอนจี้ก้มตัวขอโทษแต่ในนี้แคบมากเธอก้มตัวไม่ได้เลย แต่เสียงของผู้ชายคุ้นๆนะ! เธอเคยได้ยินจากไหนนะ? “ระวัง”อยู่ดีๆผู้ชายก็ไปจับที่ไหล่ของเธอ ลิฟต์เซไปเซมา “อ้า.......”มีเสียงกรี๊ดดังขึ้นมา “ทุกคนอย่ากลัวนะครับกำลังซ่อมลิฟต์อยู่เดี๋ยวก็เสร็จ”ได้ยินเสียงของพนักงานอีกครั้ง “ขอบ ขอบคุณ”แอนจี้ตกใจจริงๆ หน้าของผู้ชายไม่มีความรู้สึกใดๆตอนที่กำลังจะปล่อยเธอเขาก็ขมวดคิ้ว “คือ นาย นายปล่อยฉันได้แล้ว......” ถึงแม้แอนจี้จะขอบคุณที่เขาช่วยไว้แต่โดนผู้ชายแปลกหน้ากอดไว้แบบนี้ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายมาก “อย่าขยับ!” “ฮะ?”แอนจี้อึ้งไปเลย อย่าขยับลิฟต์มีปัญหาอีกแล้วเหรอ? แต่วินาทีต่อไปก็มีลมร้อนเป่าเข้าไปที่หูของเธอ “กลิ่นตัวเธอคุ้นจังเลย......” “เออ นายพูดอะ......” “กลิ่นหอมเหมือนน้ำนมน่าดมมาก” วินาทีนั้นตัวเธอแข็งไปหมดเลย เสียงนี้...... คำนี้...... หรือจะเป็น...... คือ...... คือเขา?!คือเขา?!
已经是最新一章了
加载中
下载 LoveNovel
海量小说享免费阅读
立即下載
需支付:
0.00
บทที่ 6 ความโชคดีหรือความโชคร้าย
去登录
APP免费观看
自动购买下一章
余额:
0
充值
0
领星星
取消
发布
A
A
A
A
A