บทที่ 18 หมดหวัง
ในวันที่สอง
ณ สี่โมงเย็น
ท้องฟ้าข้างนอกอึมครึ้ม อากาศชื้น ทำให้คนรู้สึกไม่ค่อยสบายตัว
“แอนจี้ โทรศัพท์เธอโทรติดแล้วหรอ เธออยู่ที่ไหน?” น้ำเสียงของตะวันที่อยู่ในโทรศัพท์ดูเร่งรีบมาก
“ฉันอยู่บนรถแท็กซี่ เมื่อคืนฉันถูกพาตัวไป หลังจากโทรหาเธอแล้วโทรศัพท์ก็ถูกเอาไปเลย ฉันรีบไปโรงพยาบาลเด