บทที่ 18 หมดหวัง   1/    
已经是第一章了
บทที่ 18 หมดหวัง
ในวันที่สอง ณ สี่โมงเย็น ท้องฟ้าข้างนอกอึมครึ้ม อากาศชื้น ทำให้คนรู้สึกไม่ค่อยสบายตัว “แอนจี้ โทรศัพท์เธอโทรติดแล้วหรอ เธออยู่ที่ไหน?” น้ำเสียงของตะวันที่อยู่ในโทรศัพท์ดูเร่งรีบมาก “ฉันอยู่บนรถแท็กซี่ เมื่อคืนฉันถูกพาตัวไป หลังจากโทรหาเธอแล้วโทรศัพท์ก็ถูกเอาไปเลย ฉันรีบไปโรงพยาบาลเด
已经是最新一章了
加载中