已经是第一章了
บทที่ 50 อย่าทำให้ฉันโมโห (1)
ตอนที่แอนจี้กลับไปถึงเมืองวอสก้าก็เป็นเวลาเก้าโมงตอนกลางคืนพอดี
แม้แต่เวลาพักผ่อนเธอก็ไม่มี เธอไปโรงพยาบาลทันทีที่มาถึง
“ ป้าคะ...... ” แอนจี้วิ่งไปถึงระเบียงทางเดินก็มองเห็นแม่ของตะวันนั่งอยู่ตรงที่นั่งยาวตรงระเบียง
ทันทีที่แม่ของตะวันเห็นแอนจี้ก็ลุกขึ้นยืนทันที : “ จี้จี้...... ”
“ ป้าคะ
已经是最新一章了
加载中
