已经是第一章了
ตอนที่307ฉันจะเป็นร่มกันภัยให้กับคุณ
ตอนที่307ฉันจะเป็นร่มกันภัยให้กับคุณ
จุดมุ่งหมายของจิรภาสไม่ใช่เพียงจะให้อีกฝ่ายสงบปากสงบคำ
เขาได้ให้ตฤณร่วมมือกับทางตำรวจในการหาตัวตนที่แท้จริงและดำเนินทางกฎหมายต่อ
แผนเดิมของกานดาในเวลานี้ณัชชาควรกลับคืนมาได้แล้วแต่ตอนนี้เธอทำได้เพียงหลบตัวอยู่ในบ้านเท่านั้นไม่กล้าแม้แต่จะโผล่หน้าออกมา
คนที่ควรอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกและถูกคนบนโซเชียลขับไล่ควรเป็นจิดาภาต่างหาก
สุดท้ายเธอกลับกลายเป็นเรื่องตลกแสร้งเป็นผู้ถูกกระทำเพื่อแก้แค้นเค.เอฟตอนนี้แม้แต่บริษัทนายหน้าของเธอยังทำอะไรไม่ได้และมีแนวโน้มที่จะทอดทิ้งเธอเสียด้วย
เส้นทางในการเป็นดวงดาวของเธอได้ถูกตัดขาดเสียแล้ว
“ที่ฉันต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้มันเป็นเพราะเธอ”ณัชชาตะโกนไปตามสาย“ลบหลักฐานในมือเธอไปให้หมดซะฉันในตอนนี้ไม่มีประโยชน์อะไรกับเธอแล้ว”
“ฉันบอกแล้วจิรภาสไม่ใช่คนที่จะเล่นด้วยได้เขาคือราชาที่ฟ้าประทานไม่มีใครหนีการควบคุมของเขาได้ทั้งนั้น”
“ฉันยอมแพ้แล้วฉันไม่ควรเดิมพันกับเธอหากไม่ใช่เพื่อปกป้องจิดาภาแค่จิรภาสออกมาพูดคำเดียวเรื่องมันก็จบแล้วเขาดูออกหมดแล้วเขาแค่สนุกไปกับเกมของเธอเท่านั้น”
“หุบปาก”กานดาเองก็ตะโกนสวนกลับ“เธอยังมีประโยชน์สำหรับฉันฉันต้องการสคริปต์ของส่วนความทรงจำเธอไปหาทางเอามาให้ได้”
“อะไร”ณัชชาเริ่มจะหมดหนทางเข้าใจพฤติกรรมของคนบ้าคนนี้แล้ว
“เมื่อเดือนที่แล้วฉันได้ก่อตั้งบริษัทนายหน้าขึ้นมาฉันจะถ่ายเรื่องส่วนความทรงจำเป็นเรื่องแรกและเธอก็จะเป็นนักแสดงคนแรกในสังกัดของฉัน”กานดายังคงวางแผนต่อไป
“เธอไปพักซะ”
“เหอะไม่เห็นด้วยอย่างนั้นหรือเช่นนั้นก็รอฟังข่าวอื้อฉาวของเธอได้เลยเพราะหากฉันแพ้ฉันก็จะลากคนอื่นให้ตกนรกไปด้วย”
ณัชชาฟังเสียงการตัดสายไปทิ้งตัวล้มลงไปบนโซฟาอย่างหมดแรงร่ำไห้ด้วยความทรมาน“อีบ้า”
บางเรื่องเมื่อได้เริ่มทำแล้วก็ไม่อาจจะหันหลังกลับได้
สคริปต์รึ
เธอจะไปหาสคริปต์มาจากที่ไหนกัน
นี่คือโอกาสสุดท้ายของกานดาเธอจะต้องแสดงให้เห็นว่าเธอสามารถเอาชนะจิรภาสได้
.....
บริษัทนายหน้าของณัชชาที่ทนแรงกดดันไม่ไหวจึงออกมาจัดงานแถลงข่าวในทันทีทั้งยังออกจดหมายขอโทษในนามของบริษัทอีกด้วยกล่าวว่าเพราะณัชชาได้รับแรงกดดันจากการทำงานเป็นอย่างมากจนสุขภาพจิตใจอยู่ในชั้นย่ำแย่ทั้งยังตื่นตระหนกกับข่าวที่แฟนคลับของเธอถูกทำร้ายจึงหวังว่าทุกคนจะให้อภัยแก่เธอ
และนี่ยังหมายความว่าในอนาคตณัชชาอาจจะได้พักงานในระยะยาว
นี่มันน่าอับอายมาก
แรงกดดันจากการทำงานรึใครบ้างที่ไม่โดนกดดัน
ตฤณรู้สึกว่าพวกเธอหมดหนทางจะเสแสร้งแล้วเมื่อเปรียบเทียบกันภรรยาของท่านประธานของเขามีวิธีจัดการที่ฉลาดกว่าเป็นไหนๆแม้จะไม่ได้ปรากฏตัวแต่ในช่วงเวลาสำคัญก็เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับแฟนคลับใช้ความจริงใจในการสื่อสารกับแฟนคลับมีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้แฟนคลับยังคงยืนหยัดที่จะสนับสนุนเธอ
จิรภาสได้เห็นข้อความขอโทษพวกนั้นแล้วเพียงยิ้มเยาะเท่านั้น
คนเหล่านี้ช่างแสดงเก่งเสียจริง
“ดูเหมือนว่ากสิณจะทิ้งแผนการของเขาและไม่ได้เล่าเรื่องให้กานดาฟังแต่อย่างใด”
จิรภาสชะงักไปอึดใจก่อนจะกล่าวกับตฤณ“หาหลักฐานเพื่อยืนยันตัวตนให้กับจิดาภาหาจนกว่าจะพบ”
“แล้วเรื่องส่วนความทรงจำล่ะครับ”
“ฉันจะหาทางดู”
ตอนนี้ไม่ว่าณัชชาจะทำเช่นไรบทนางเอกของเธอจิรภาสได้ตัดสินใจเปลี่ยนแล้ว
เขาไม่ต้องการประกาศออกไปว่าจะให้จิดาภาขึ้นแท่นนางเอกแทนเขาไม่ต้องการให้คนเหล่านั้นนำเรื่องนี้มาทำลายชื่อเสียงจิดาภาเขาจะให้ทางกองถ่ายเริ่มถ่ายไปก่อนและก่อนที่จะเข้าโรงก็จะประกาศออกไปอีกที
การรักษาความลับนี้ก็เพื่อปกป้องจิดาภา
เพียงแต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ณัชชาได้ถ่ายเสร็จไปบ้างแล้วในบางฉากและด้วยทักษะการแสดงที่สามารถดึงความเป็นตัวละครตัวนั้นได้อย่างเต็มที่หากเปลี่ยนจิดาภาในทันทีทางผู้กำกับและกองถ่ายก็ต้องใช้เวลาในการปรับตัวจิดาภาก็ต้องใช้ความพยายามอย่างหนักใช้ความสามารถของตัวเองมาแสดงให้เห็นถึงความเหมาะสมกับบทละครเช่นนั้นถึงจะชนะใจคนในกองถ่ายได้
มิฉะนั้นกระแสตอบรับของภาพยนตร์ก็จะย่ำแย่และจะมีคนนำเรื่องนั้นมาทำร้ายจิดาภาได้
“แล้วทางณัชชา...”
“ติดต่อไปทางบริษัทนายหน้าของเธอเพื่อต่อรอง”
“ท่านประธานครับ”ตฤณไม่เข้าใจเหตุใดถึงหยุดมือในเวลานี้กัน
“ที่บริษัทนายหน้าของณัชชาลงมือเช่นนี้พวกเขาแค่ต้องการหลีกเลี่ยงการจ่ายค่ารับผิดชอบปล่อยพวกเขาไปก่อนพอพวกเขาสบายใจและต้องการจะถ่ายต่อถึงเวลานั้นเค.เอฟจะประกาศเปลี่ยนนักแสดงนำบทนางเอกทันทีภาพยนตร์ของเค.เอฟไม่ใช่เธอที่จะตัดสินว่าจะเล่นหรือไม่เล่น”
ตฤณตระหนักได้ในทันที
เขารู้ดีว่าตามแผนการของจิรภาสที่วางไว้นั้นคือการไม่ปล่อยให้ณัชชาและบริษัทนายหน้าของเธอไป
.....
ตกค่ำ
จิรภาสออกจากบริษัทกลับมาบ้านเมื่อเห็นจิดาภายืนซ้อมบทอยู่หน้ากระจกใจของเขาก็พลันหนักอึ้ง
“ไม่ต้องดูแล้วคุณดูมันหลายรอบแล้วจำจนท่องได้แล้ว”จิรภาสหยิบสคริปต์มาจากในมือของเธอและกล่าวเสียงแผ่ว“พักผ่อนเถอะ”
“ฉันไม่เหนื่อยเลย...คุณกำลังพยายามอยู่ที่บริษัทฉันเองก็พยายามอยู่ที่บ้านไม่อย่างนั้นฉันคงปวดใจแย่ที่เห็นคุณลำบากอยู่คนเดียว”จิดาภาหัวเราะพร้อมเงยหน้าขึ้นจากในอ้อมกอดของเขา“และฉันหาเป้าหมายใหม่เจอแล้วค่ะ”
“ครับ”
“ฉันจะเป็นร่มกันภัยให้กับคุณเมื่อก่อนฉันพูดอยู่ตลอดว่าหากคุณต้องการฉันฉันจะเป็นพลังให้กับคุณตอนนี้ก็ได้โอกาสแล้ว”จิดาภาหยิบสคริปต์ขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจ“จิรภาสฉันจะพยายามค่ะ”
“คุณคุณรู้ไหมว่าคุณจะต้องรับแรงกดดันขนาดไหนทันทีที่เข้าไปในกองถ่ายยังไม่ขอพูดถึงคะแนนในบ๊อกซ์ออฟฟิศหากหนึ่งวันคุณต้องถ่ายสิบฉากและต้องทำไปตลอดหนึ่งเดือนเช่นนั้นคุณจะพลาดรางวัลการแสดงทั้งหมด”
“มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นอีกทั้งปีนี้ฉันยังไม่มีผลงานเข้าชิงรางวัลเลยนะคะหากไปแล้วก็คงทำได้แค่มองคนอื่นเขารับรางวัลกันและฉันก็รักตัวละครตัวนี้ด้วยค่ะฉันอยากแสดงจริงๆ”
ไม่ว่าจะเพื่อเธอเองหรือเพื่อจิรภาส
ไม่สนว่าคนภายนอกจะว่าอย่างไรเธอจะพยายามต่อไป
“แต่ว่าพระเอกคนนั้นดูจะกังขาในตัวฉันนะคะหากฉันได้ลงแสดงเขาน่าจะไม่พอใจ”
“ผมจัดการได้”จิรภาสถอนหายใจเบาๆก่อนจะรั้งเธอเข้ามาในอ้อมกอด“คุณแค่ทำเรื่องที่คุณอยากจะทำก็พอ”
“รับทราบแล้วค่ะคุณนายหน้า”
จิดาภาหัวเราะจนตัวโยนก่อนจะจูบจิรภาสอย่างแผ่วเบา
เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอความหนักอึ้งในใจของจิรภาสก็หายไปในทันที...ถึงแม้ว่าคนที่โดนกดดันจะเป็นคนอื่นก็ตาม
“ขอโทษนะครับที่ผมไม่ได้คำนึงถึงความคิดของคุณเลย...”
เมื่อได้ยินคำว่าขอโทษจิดาภาก็ชะงักนิ่งพลันเพราะจิรภาสที่ดูภาคภูมิคนนั้นเขาไม่เคยก้มหัวให้ใครแต่ในวันนี้เขากลับเหมือนเด็กวัยรุ่นที่ขาดความมั่นใจจนทำให้รู้สึกปวดใจ
已经是最新一章了
加载中
