已经是第一章了
บทที่ 21 ลาก่อนตลอดไป คุณนคร (2)
มองออกเลยว่า เขาตามรถฉันมาตลอดทาง
ภาพข้างหน้านี้ เขาก็ตกใจมากเหมือนกัน เขาจึงหยุดเดิน
ฝนแรงมากเกินไปแล้ว ภาพข้างหน้าเบลอไปหมด แยกไม่ออกเลยว่าเป็นหยดฝนหรือหยดน้ำตา และมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาได้อย่างไม่ชัดเจนเลย ตกลงเขามีสีหน้ายังไงกันแน่
จู่ๆฉันก็ตะโกนดังขึ้นมา “อ้า”
ฉันปล่อยอารมณ์ความเ
已经是最新一章了
加载中
