已经是第一章了
บทที่ 31 นายเป็นความทุกข์ทั้งหมดของฉัน
ภัทรภรยิ้ม รอยยิ้มของเธอไม่มีความสุขเลย “ทศวรรษ นี่คงมีแค่นายสินะ ช่วยลูกแท้ๆของตนเองยังต้องมีข้อแลกเปลี่ยน นี่คงจะเป็นนายจริงๆสินะ? เราทั้งสองไม่เหมาะสมกันจริงๆ เมื่อก่อนฉันดื้อรั้งมากเกินไป แต่ยังดี ที่ฉันสามารถสำนึกได้ทันเวลา ”
สีหน้าของทศวรรษซีดลงทันที จนไม่มีสีเลือดเลยแม้แต่น้อย
เขาอยากบอ
已经是最新一章了
加载中
