บทที่ 2 ไตเมื่อปีนั้น

ณัฐวุฒิก็ยังไม่ตกลงให้พรทิพย์ผ่าคลอด พรทิพย์ร้องไห้และตะโกนอยู่ในห้องทำคลอดนานเป็นเวลา 5 ชั่วโมง ในที่สุดก็คลอดเด็กที่สิ้นลมหายใจออกมา เธอนอนอยู่บนเตียง เหมือนหายไปครึ่งชีวิต ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ เธอได้ยินเสียงประตูเปิด กลิ่นบุหรี่ที่คุ้นเคย เธอไม่ต้องเงยหน้าก็รู้ว่าเขามาแล้ว “ณัฐวุฒิ”เธอจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเฉื่อยชา พูดออกมาพึมพำ “ตอนนี้ นายพอใจหรือยัง？” ณัฐวุฒิมองผู้หญิงหน้าซีดขาวตรงหน้า กลับกำหมัดอย่างไม่รู้ตัว นี้เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอเศร้าแบบนี้ เพื่อเด็กนั้นหรอ เด็กที่เธอกับผู้ชายคนอื่นคลอดงั้นหรอ คิดถึงนี้ เปรียวไฟความโกรธก็ได้ทำให้เขาไม่มีสติ “ไม่พอใจ”เขาจับคางเธอไว้ บังคับให้เธอสบตาที่เย็นชาของเขา ในน้ำเสียงมีความรังเกียจ “ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ผ่า แต่มดลูกของเธอก็ได้รับผลกระทบ ย้ายให้กับแพรไม่ได้แล้ว” “ใช่หรอ？”พรทิพย์แสยะยิ้มอย่างประชด “น่าเสียดายจังเลย” “พรทิพย์ เธออย่าคิดว่าฉันจะพอแค่นี้นะ”เขาหัวเราะ “ฉันถามหมอแล้ว มดลูกของเธอแค่ต้องรักษาและพักผ่อน ก็ยังสามารถย้ายได้อยู่ เธอวางใจได้เลย ฉันมีความอดทนในการรอ” สีหน้าของพรทิพย์ได้เปลี่ยนไปทันที “ณัฐวุฒิ”เธอเปิดปากพูดอย่างสิ้นหวัง จับแขนของผู้ชายไว้แน่น “ทำไมนายถึงจะเอามดลูกของฉันไปให้แพรให้ได้ ทำไมจู่ๆนายก็ไปดีกับแพรขนาดนี้” เธอไม่เข้าใจจริงๆ ผู้ชายที่เมื่อก่อนรักเธอมากขนาดนั้น ทำไมแค่พริบตาถึงได้ไปเป็นห่วงเป็นใยกับน้องที่เป็นแฝดไข่คนละใบกัน และยังมองดูให้ลูกของพวกเขาตายไปต่อหน้า ก็ยังจะเอามดลูกให้แพร “ทำไมฉันถึงดีกับแพรขนาดนั้นหรอ？”ณัฐวุฒิหัวเราะเย็นชา “ก็เพราะว่าแพรเขาสมควรได้รับไง ตอนที่ฉันเกิดอุบัติเหตุรถ ต้องการไต เพราะเขาเอาไตบริจาคให้ฉัน ฉันถึงได้เก็บชีวิตกลับมาได้ พรทิพย์ ตอนนั้นเธอละทำอะไรอยู่？” เหมือนจะคิดได้อะไร รอยยิ้มบนหน้าของณัฐวุฒิเย็นชากว่าเดิม “ใช่แล้ว ตอนนั้นเธอกำลังแอบทำอะไรกับชู้รักของเธอละสิ เธอรีบท้องลูกชั่วนั้น จะไปมีเวลามาสนใจความเป็นความตายของฉันได้ยังไงกัน” ในตาของพรทิพย์ ความสงสัยเต็มเลย หนึ่งปีก่อน ณัฐวุฒิขอพรทิพย์แต่งงาน งานแต่งจัดไว้ในวันเกิดของพรทิพย์ อลังการมาก ถูกผู้หญิงทุกคนอิจฉา แต่ว่าวันต่อไปหลังจากงานแต่ง ณัฐวุฒิเกิดอุบัติเหตุรถ อาการสาหัส พรทิพย์ตื่นมาจากเรือนหอก็ได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอรีบไปที่โรงพยาบาล ก็ได้รู้ว่าไตของณัฐวุฒิเสียแล้ว ต้องมีคนแบ่งไตให้เขาข้างหนึ่งถึงจะรอด พรทิพย์ไม่ลังเล ก็ได้เสนอว่าตัวเองจะบริจาคไตซ้าย เพื่อช่วยชีวิตของชายที่รัก แต่ทั้งหมดนี้ ทำไมถึงกลายเป็นว่าแพรเป็นคนทำ？ “เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน.....”พรทิพย์เปิดปากพูดยากมากเพราะถูกณัฐวุฒิจับใต้คางไว้ “ณัฐวุฒิ ใคร ใครบอกนายว่าไตของานยแพรเป็นคนบริจาค ไตนั้นฉันเป็นคนบริจาคแท้ๆ” พรทิพย์ร้องอย่างใจจะขาด แต่ณัฐวุฒิกลับก้มหัวแล้วยิ้มเย็นชาใส่เธอ “พรทิพย์ เธอคิดว่าฉันจะเชื่อคำหลอกลวงของเธออยู่หรอ？” คำพูดที่ประชดได้แทงเข้าที่ใจอย่างเจ็บ เธอหลับตา เพื่อปิดน้ำตาในตา สะอึกแล้วพูด “นายไม่เชื่อฉันใช่ไหม？ได้ณัฐวุฒิ ถ้าอย่างนั้นฉันจะพิสูจน์ให้นายดูว่าในร่างของฉันที่ไตหายไป”