บทที่ 4 เธอวางยาฉัน？

เห็นณัฐวุฒิบังเหล้าแทนแพร พรทิพย์ไม่ตกใจแม้แต่น้อย หรือพูดอย่างชัดเจนก็คือ นี้แหละผลที่เธอจะเอา “สามีคอแข็งจริงๆ”พรทิพย์พูดพร้อมยิ้ม ไม่สนว่าตัวเองเรียกณัฐวุฒิแบบนี้ พูดเสร็จเธอก็หันหลังเดินออกไป มองแผ่นหลังของผู้หญิง คิ้วของณัฐวุฒิขมวดแน่นกว่าเดิม พรทิพย์ ยังจะเล่นตลกอะไรอีก “แพร อยู่ตรงนี้รอพี่ก่อนนะ”เขาบอกให้แพรที่อยู่ข้างๆ แล้วก็ได้ตามพรทิพย์ออกไปอย่างเร็ว หน้าโรงแรม ในที่สุดณัฐวุฒิก็ตามพนทิพย์ที่กำลังจะขึ้นรถทัน เขาขี้เกียจพูดมาก จับผู้หญิงแล้วกดกับประตูรถที่เย็น พูดอย่างเย็นชา “พรทิพย์ เธอมาวันเกิดของแพรวันนี้ คิดจะทำอะไรกันแน่” ต่อหน้าคำถามของณัฐวุฒิ พรทิพย์ก็ยังยิ้มเหมือนมีมีอะไร “วันเกิดของแพร？”เธอเงยหน้ามองผู้ชายตรงหน้า “ใช่ วันนี้เป็นวันเกิดของแพร แต่ณัฐวุฒินายลืมแล้วสินะว่าวันนี้ก็เป็นวันเกิดของฉันเหมือนกัน” เธอกับแพรเป็นแฝดคนละฝัก ก็ต้องเกิดวันเดียวกันอยู่แล้ว แต่ณัฐวุฒิกลับจำไม่ได้ ลูกตาของณัฐวุฒิหด ยังไม่ทันไม่พูดอะไร ก็รู้สึกว่าหน้าท้องน้อยเหมือนมีไฟลุก และในเวลาเดียวกัน ผู้หญิงตรงหน้าที่หน้าตาน่าเกลียดก็ดูยั่วขึ้นมา ณัฐวุฒิคิดถึงเรื่องไวน์แดงแก้วนั้น จู่ๆก็เหมือนรู้อะไรแล้วจับคอของพรทิพย์แล้วตะโกน “พรทิพย์ เธอวางฉัน” เห็นว่าแผนของตัวเองถูกเขารู้แล้ว พรทิพย์กลับไม่ลนแม้แต่น้อย เธอก็แค่ยกมือขึ้นแล้วกอดคอของณัฐวุฒิไว้ แล้วเข้าใกล้เขาอย่างยาดยิ้ม “ใช่แล้ว ณัฐวุฒินายถามว่าวันนี้ฉันมาทำไมใช่ไหม วันนี้ที่ฉัน เพราะจะมาขอของขวัญวันเกิดจากนายไง” “ของขวัญวันเกิด ของขวัญวันเกิดที่เธออย่ากได้ก็คือให้ฉันขึ้นเธอหรอ พรทิพย์ ตกลงเธอหิวขนาดไหน” ต่อหน้าการหยามของณัฐวุฒิ พรทิพย์ก็ยังยิ้มเหมือนเดิม “ใช่ ฉันหิว ทำไม นายจะทำให้ฉันพอใจหรอ？” ผู้หญิงแทบจะพูดอย่างไร้ยางอาย กลับปลุกอารมณ์ส่วนลึกของผู้ชายที่อยาก “ได้สิ”ณัฐวุฒิยิ้มเย็นชา “ในเมื่อเธอต้องการขนาดนี้ ฉันก็จะสนองตามปรารถนาเธอ” ในเวลานี้ประตูก็ถูกเปิดออกอย่างป่าเถื่อน วินาทีต่อมา พรทิพย์ก็ถูกณัฐวุฒิกดไว้บนเบาะหนังในรถ พรทิพย์เจ็บไปทั้งตัวเหมือนจะแตกออกจากกันแล้ว แต่เธอก็พยายามประคองเอวของตัวเองขึ้นมาไปรับแรกกระแทกของเขา เห็นเธอแบบนี้ ณัฐวุฒิหัวเราะอย่างเยือกเย็น “พรทิพย์ เธอชอบให้ผู้ชายขึ้นขนาดนั้นเลยหรอ？ได้ วันนี้ฉันจะให้เธอได้สนุกใหเต็มที่” พูดเสร็จ การกระทำของเขาก็แรงกว่าเดิม พนทิพย์กัดฟันทนไว้ แต่คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเธอก็รู้สึกได้ถึงความคาวเลือดกำลังขึ้นมาทางลำคอ เธอลน แล้วรีบหันหลังไป ปิดปากของตัวเองไว้แน่น ของเหลวที่เหนียวก็ได้ตกมาที่มือของเธอ เธอกำลังจะเช็ดทิ้ง แต่คิดไม่ถึงว่าเวลานี้ “พรทิพย์ ในมือเธอซ่อนอะไรไว้” เสียงที่ป่าเถื่อนของผู้ชายดังขึ้นมาข้างหลัง พรทิพย์กระตุก ยังไม่ทันได้ซ่อนมือ ข้อมือก็ถูกณัฐวุฒิจับไปอย่างแรง