บทที่12 เธอไม่มีไตข้างหนึ่ง

ณัฐวุฒิรับโทรศัพท์ เสียงของคนปลายสายทั้งตกใจและหวาดกลัว “ ไม่ทราบว่าใช่คุณณัฐวุฒิไหมครับ? เมื่อสักครู่นี้ภรรยาของท่านได้ตกลงทำแท้งกับทางโรงพยาบาล แต่เพราะว่าเสียเลือดมาก ทำให้เสียชีวิตครับ! “ ณัฐวุฒิตะโกน “ เธอตั้งท้องเมื่อไร! แล้วไหนจะยังเรื่องทำแท้งอีก! “ หมอที่อยู่ปลายสายตกใจ และรีบอธิบาย “ วันนี้ตอนเช้าคุณพรทิพย์มาที่โรงพยาบาล แล้วทำเรื่องทำแท้งครับ คุณรีบมาที่โรงพยาบาลเถอะครับ! “ ณัฐวุฒิวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะเสียงดัง ตาของเขาแดงก่ำ ถึงปากบอกไม่สนใจ แต่การกระทำของเขามันไม่ใช่ เขารีบไปหาหมอที่ทำแท้งให้พรทิพย์ เขากระชากคอเสื้อหมอแล้วชกเข้าหน้าของหมอจนแว่นหมอหลุดและเลือดไหล “ พรทิพย์เป็นอะไรกันแน่! เธอยังดีๆอยู่แท้ๆ ทำไมถึงมาทำแท้งได้! พวกแกจงใจทำร้ายเธอใช่ไหม! “ ณัฐวุฒิผลักหมอใส่กำแพงแล้วจ้องเขม็ง ขาของหมอเริ่มสั่นเพราะความกลัว “ คุณแพรครับ คุณแพร...เป็นคนพาเธอมาที่นี่ แล้วยังเป็นคน...” “ ถึงแพรจะพาเธอมาทำแท้ง แต่แค่การทำแท้งง่ายๆ เธอจะตายได้ยังไง? ไอพวกหมอเฮงซวย พวกแกจงใจทำร้ายเธอใช่ไหม! “ ณัฐวุฒิออกแรงมากกว่าเดิมจนหมอเริ่มเจ็บหน้าอกแล้วไม่กล้าโกหก “ คุณพรทิพย์เธอเป็นไตวายอยู่แล้ว แล้วก่อนหน้านั้นยังออกเลือดจำนวนมาก ร่างกายของเธอรับไม่ไหวแล้ว...” สีหน้าของณัฐวุฒิช่างน่ากลัวเหลือเกิน หมอไม่กล้าพูดอะไรต่อ กลัวว่าถ้าพูดไม่เข้าหูอาจจะทำให้เขาต้องตาย เพียงครู่เดียว เรี่ยวแรงของณัฐวุฒิก็หายไปหมด เขาหัวเราะออกมาด้วยความเศร้า ความรักความห่วงใยที่มากมายที่เขามีต่อแพร นั่นเพราะเขาคิดอยู่เสมอว่าแพรเป็นผู้ช่วยชีวิตเขา และเขาเองก็อยากทำให้พรทิพย์รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่เขาได้รับ แต่ตอนนี้...ทุกอย่างมันไม่มีความหมาย แพรนั่งกองอยู่บนพื้น แววตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธอเองก็ไม่รู้ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ เธอทำให้คนตาย เธอจะบอกณัฐวุฒิยังไง? ในขณะที่เธอกำลังคิด ณัฐวุฒิก็เจอตัวเธอ ดึงเธอลุกขึ้นจากพื้นแล้วบังคับให้เธอสบตาตัวเอง “ แพร เธอหลอกฉันใช่ไหม? คนที่บริจาคไตให้ฉันไม่ใช่เธอแต่เป็นพี่สาวของเธอ “ เขาต้านความโกรธและมองไปที่หญิงสาวที่เหมือนจะผู้บริสุทธิ์ตรงหน้าเขา น้ำตาของแพรค่อยๆไหลอาบแก้ม ที่ผ่านมาณัฐวุฒิไม่เคยใจร้ายโหดเหี้ยมกับเธอเลย เธอค่อยๆเอื้อมมือไปจับชายเสื้อของเขาแล้วพูดว่า “ พี่วุฒิคะ ฉันไม่รู้จริงๆว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ ฉันแค่อยากได้มดลูกของพี่ ฉันอยากรีบๆตั้งครรภ์...” ณัฐวุฒิจับคางเธอและจ้องเธอเขม็ง “ แพร ไตที่อยู่ในร่างกายฉัน ไม่ใช่ของเธอใช่ไหม? “ เขาค่อยๆบีบแรงขึ้น ทำให้แพรเริ่มเจ็บ ตาคู่สวยน้ำตาคลอ “ เลว! “ ณัฐวุฒิตบเข้าที่ใบหน้าของเธออย่างแรงจนเธอล้มลงกับพื้น ณัฐวุฒิเดินข้ามเธอไปเพื่อไปดูอาการของพรทิพย์ ขณะที่เขากำลังจะเปิดประตู่เข้าไปก็ถูกหมอกันต์ หมอประจำตัวของพรทิพย์ขวาง สีหน้าของหมอกันต์ดูเศร้าและเจ็บปวด “ คุณณัฐวุฒิ คุณแพร เชิญพวกคุณกลับไปเถอะครับ ก่อนไปคุณพรทิพย์เธอบอกไม่ต้องการเห็นพวกคุณอีก “ ณัฐวุฒิไม่ยอม แต่ก็ถูกหมอกันต์ขวางอีก “ คุณณัฐวุฒิ คุณพรทิพย์เธอเสียแล้ว คุณเกลียดเธอมากขนาดนั้นเลยเหรอ? แม้แต่คำขอสุดท้ายของเธอคุณก็ไม่ยอมรับเหรอครับ? “ นี่เธอไม่อยากข้องเกี่ยวกับเขาขนาดนั้นเลยเหรอ แม้แต่โอกาสที่จะบอกลาเธอ เธอก็ไม่ให้ หมอกันต์พูดจบก็เดินเข้าห้องไป ณัฐวุฒิหัวเราะเศร้าๆแล้วพูดว่า “ ไม่รู้ว่าฉันเกลียดเธอ หรือเธอเกลียดฉันกันแน่ แม้แต่วาระสุดท้าย เธอก็ไม่อยากเห็นหน้าฉัน “ “ พี่วุฒิ ฉันเป็นคนทำให้พี่เป็นแบบนี้ ฉันผิดไปแล้ว ให้อภัยฉันนะ “ แพรค่อยๆลุกจากพื้นแล้วพูดขึ้นเพื่อให้เขายกโทษให้เธอ แต่เขาผลักเธอออกแล้วเดินจากไป เมื่อกลับไปถึง ณัฐวุฒิก็ขังตัวเองไว้ในห้องสมุด เลขาโทรหาเขาเพื่อถามเรื่องงานศพ เขาตัดสายทิ้งทันที เลขาเองก็ไม่กล้าเซ้าซี้เขา เลขาจึงรับผิดเรื่องงานศพชอบเองทั้งหมด ณัฐวุฒิสูญเสียภรรยาไป ไม่มีใครกล้าถามอะไรเขา เขาขังตัวเองไว้ในห้องสมุด มันเงียบสงบมากจริงๆ ณัฐวุฒิมองแสงสีทองที่มาจากพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน ในหัวของเขามีแต่เงาของพรทิพย์ เขายังจำตอนแรกที่พวกเขารู้จักกันได้ พรทิพย์สวมชุดกระโปรงสีขาว ผมสีดำยาวที่ปล่อยไปข้างหลัง ‘ พี่วุฒิคะ ฉันอยากอยู่กับพี่ตลอดไป ไม่แยกจากกัน ‘ หญิงสาวสาบานอย่างเขินอาย ราวกับมีน้ำอุ่นมาราดหัวใจของเขาให้อุ่นขึ้น คำๆนี้ยังคงดังก้องอยู่ในหู “ พรทิพย์ ทำไมเธอถึง...ทำไมเธอถึงจากฉันไปง่ายๆ? “ ณัฐวุฒิมองเห็นภาพความทรงจำต่างๆของพวกเขาในสมุดนี้ ตาของเขาแดงก่ำ ที่ผ่านมา เขาคิดว่าเขาเกลียดเธอมาก เกลียดจนอยากให้เธอตาย เกลียดจนอยากให้เธอหายไปจากโลกนี้ แต่พอเธอจากไปจริงๆ เขาถึงได้รู้ว่าเขาไม่อยาก ไม่อยากให้เธอไป ณัฐวุฒิเกลียดความรู้สึกแบบนี้ เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วทำลายสิ่งของบนโต๊ะพร้อมตะโกนลั่นว่า “ พรทิพย์ อย่าคิดว่าเธอตายแล้วฉันจะให้อภัยเธอ นี่คือสิ่งที่เธอควรได้รับ! “ เขาใช้ข้ออ้างนี้มาปกปิดความรู้สึกของตัวเอง พอเหนื่อยแล้วก็นั่งลงบนเก้าอี้ เขาเหม่อมองนาฬิกาที่แขวนไว้บนผนังห้อง ความคิดล่องลอยไปโดยไม่ตั้งใจ หลังจากที่พ่อแม่ของพรทิพย์ตาย พวกท่านก็เหลือทรัพย์สมบัติให้ลูกสาวทั้งสองคนไม่มาก สถานะของพรทิพย์เทียบณัฐวุฒิไม่ติด แต่เพราะทั้งสองคนรู้จักกันมานาน รักกันมาก ทางบ้านจึงยอมรับและให้แต่งงานกัน ณัฐวุฒิคิดว่าตัวเองคือผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก เขาวางแผนชีวิตหลังแต่งงานไว้อย่างดี หลังแต่งงานพวกเขาจะมีลูกชายและลูกสาวด้วยกัน มีชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข ความฝันเหล่านี้ค่อยๆสมหวัง จนในที่สุดพรทิพย์ก้าวเข้าสู่อีกหนึ่งเส้นทาง เปิดเส้นทางชีวิตใหม่ เขาดื่มน้ำที่พรทิพย์ยื่นให้ด้วยใบหน้ามีความสุข ไม่รู้ว่าทำไมถึงกลับไป พอตื่นมาก็พบว่าคนที่นอนอยู่ข้างๆไม่ใช่พรทิพย์ แต่เป็นแพร เขาโกรธมาก คิดว่าแพรอ่อยเขาลับหลังพี่สาว แพรร้องไห้แล้วบอกว่าพรทิพย์เป็นคนขอร้องให้เธอทำ เขาต้องไม่เชื่ออยู่แล้ว ภรรยาของเขาจะขอร้องให้น้องสาวตัวเองมานอนกับสามีตัวเองเนี่ยนะ? แพรบอกเขาว่า พรทิพย์ชอบผู้ชายคนหนึ่งมาตั้งนานแล้ว แล้วยังหาหลักฐานที่ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมา ณัฐวุฒิ ไม่เชื่อ แต่พอเห็นรูปแล้ว เขาก็รีบพุ่งตัวออกจากห้อง ขับรถออกไปด้วยความเร็วและเกิดอุบัติเหตุ วันที่เข้าหอ เพราะพรทิพย์เขาถึงเกิดอุบัติเหตุ แล้วเธอล่ะ เธออยู่กับผู้ชานอื่น! ตอนที่เขากำลังอยู่ในอันตราย แพรบริจาคไตให้เขา ทำให้เขารอด