บทที่ 74
บทที่ 74
น้ำเสียงของ เฉิงรุ่ย สั่นๆ เหมือนกับว่าเธอนั้นกลัว แต่ก็ยังอดทนอยู่แท้จริงแล้วเธอนั้นแค่รู้สึกหนาวก็เลยตัวสั่นปนกับความตื่นเต้นในใจเท่านั้นเอง
ส่วน เฉิงรุ่ย นั้นก็เข้าใจผิดอย่างสวยงาม
ในเวลานี้ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้าแถวเลย ทั้งสองคนไปนั่งรถไฟห่อนั่ง อยู่ที่แถวแรก ทีแรก เฉิงรุ่ย นึกถ