บทที่ 62 ออกไปซะ
สาครยืนอยู่ที่เดิมไม่ซักถามอีกแล้ว มือของเขาจับผ้าม่านและค่อยๆเปิด
แต่เขายืนอยู่ใต้เงามืดของอีกครึ่งม่าน
แดดส่องเข้ามา บนใบหน้าของขวัญ
ใบหน้าของเธอเนียนสวยงามมาก ระหว่างหน้าผากของเธอมีความคล้ายคลึงกับกันยามาก
ขวัญโดนแดดที่ส่องเข้ามาแยงตาของเข้าจึงทำตาปี๋ ขนตายาวประกายสั่นระหว่างที่เขากระพร