已经是第一章了
บทที่ 68 ห้าปีต่อมา
สาครก็ยิ้มแล้วให้มันผ่านไป
ในระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมานี้ ผู้หญิงที่ล้อมรอบเขามากจนนับไม่ถ้วน แต่เขาไม่เคยจะมองใครคนหนึ่งอย่างจริงใจ ทั้งใจทุ่มไปกับงาน
“ผมอยากเดินที่นี่คนเดียว มีอะไรจะโทรหาเธอสองคน”
จู่ๆสาครก็พูดขึ้นมา แล้วสั่งให้คนข้างๆออกไป
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่เขาไม่เคยได้สงบแบบ
已经是最新一章了
加载中
