已经是第一章了
บทที่ 108 ไหนๆก็เป็นศัตรูกันแล้ว
พอเห็นเอมเฟ่ยุ่งหนีออกมา เจมส์จึงรีบวิ่งตามไป แต่ก็ถูกนกจับแขนเอาไว้
“ลูก เธอไปก็ไปแล้ว จะได้ไม่ทำให้แม่ต้องเครียดอีก จะไล่ตามเธอไปทำไม！” นำจับมือของเจมส์ไม่ปล่อย นัยน์ตานั้นเต็มไปด้วยความรังเกียจ
ทีแรกสีหน้าของเจมส์ก็ดูแย่อยู่แล้ว เขาหยุดฝีเท้าลง ไม่พูดไม่จาสักคำ จากนั้นก็หันไปมองนกแค่แว่บ
已经是最新一章了
加载中
