บทที่ 142 เหตุผลแบบนี้เอง

ลินดายิ้มอย่างได้ใจ นั่งลงและตบหน้าของเอมเฟ่เบาๆ ต่อให้เธอล้มลงบนพื้น เธอก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เหมือนคนที่ล้มจนไหล่เขียวก็ไม่ใช่เธอ “เอมเฟ่ แกนี่ช่างโชคดีจริงๆเลยนะ! ไปบริษัทก็มีแซมคอยปกป้อง พอป่วยขึ้นมายังมีเจมส์ดูแล แม้กระมั่งนฤมลที่เห็นแกเป็นศัตรูตั้งแต่แรก ตอนนี้ยังเข้าข้างแกเลย!”