已经是第一章了
บทที่ 162 ไม่เหมือนกันอย่างสิ้นเชิง
“เจมส์”
เสียงข้างหลังดังขึ้นเหมือนเย็นชาเด็กน้อย เจมส์ได้ยินปุ๊บก็ฟังออกว่าเป็นเสียงของเคร
เจมส์หันหลังไปแล้วเผยยิ้มออกมา ยื่นมือไปตบไหล่ของเคน “เคน ไม่เจอกันตั้งนาน”
นึกไม่ถึงว่าเคนกลับหลบ จากนั้นก็มองเขาด้วยสีหน้าที่เหมือนจะยิ้มและเหมือนจะไม่ยิ้ม ไม่ได้รู้สึกสนิทสนมกันเหมือนเมื่อก่อน
已经是最新一章了
加载中
