已经是第一章了
บทที่ 170 ใบหน้าที่คุ้นเคย
“คุณชมเกินไป” เจมส์ก็ยืนขึ้นตาม แล้วอมยิ้มจับมือของเจา “งั้นพวกเขาคงได้ร่วมมือกันอย่างราบรื่น”
“ร่วมมืออย่างราบรื่น” อดิศักดิ์พยักหน้า
รอให้เจมส์ออกจากประตู ก็ถึงเวลาอาหารมื้อค่ำแล้ว นทีรออยู่ข้างนอกตลอดมา พอเห็นเจมส์จับเอกสารไว้ นัยน์ตาของเขาจึงแสดงอาการที่นับถือเขามากๆ
ในรถหรู
เจมส์ก
已经是最新一章了
加载中
