บทที่ 1 นามสกุลที่มีคำว่า กูล

ผู้หญิงคนนี้ ไม่โอ้อวด ไม่แย่งชิง ไม่ใจร้อน ถึงแม้จะเผชิญหน้ากับความตาย ก็จะตายอย่างสง่างาม เธอคนนี้ก็คือ ลูกสาวคนโตของตระกูลวระกูล อารญา วระกูล ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยเก่าหรือยุคสมัยนี้ ลูกสาวคนโตกับลูกชายคนโตล้วนเป็นลูกที่ครอบครัวรักที่สุด เพราะเป็นลูกคนแรกของครอบครัว แต่ไม่ใช่สำหรับตระกูลวระกูล เพราะเธอคือลูกที่เกิดมาจากเมียน้อย แม่ของเธอคือนักเต้นในงานสังสรรค์ ตั้งแต่เมื่อคืน มีข่าวใหญ่โตดังที่เมืองเวกัส ทายาทตระกูลผู้ดีอย่างตระกูลอัคระกูลได้หย่ากับภรรยาคนที่หกของเขา ตระกูลนี้ไม่เคยมีสะใภ้คนไหนอยู่ได้นาน และคุณนายก็ได้ไปดูดวงที่วัดเพื่อที่จะมาแก้ไขเรื่องนี้ ความสำคัญของประเด็นอยู่ตรงนี้ คนที่ดูดวงให้กับคุณนายบอกว่า ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่นามสกุลมีคำว่ากูลเหมือนกันเท่านั้น ถึงจะไปกันรอด เมืองเวกัสเป็นเมืองที่ใหญ่พอสมควร เศรษฐกิจเจริญรุ่งเรื่องมาก ประชากรมากล้น คนที่มีคำว่ากูลในนามสกุลย่อมมีไม่น้อย หลังจากที่คุณนายฟังคำแนะนำแล้ว ก็กลับมาคิดวิธีหาลูกสะใภ้ที่เหมาะสมที่สุด หลังจากที่ไตร่ตรองมานาน คุณนายตัดสินใจจัดงานเลี้ยง เชิญทุกตระกูลที่มีนามสกุลคำว่ากูลมาร่วมงาน และให้ลูกชายของเธอเลือกคนที่เขาชอบที่สุด คนที่ถูกเลือกจะได้รับสินสอดเป็นเงินหนึ่งพันแปดร้อยล้าน ไม่ใช่ใครก็ได้มาร่วมงานได้หมด แต่ต้องเป็นคนที่มีคำว่ากูลในนามสกุลเท่านั้น ทุกคนในเมืองต่างพูดถึงเรื่องนี้กันใหญ่ ถึงจะเคยหย่ามาแล้วหกครั้ง แต่เพื่อเงินหนึ่งพันแปดร้อยล้านแล้วทุกคนยอม ประตูบานหนึ่งเปิดออก มีเสียงทะเลาะดังขึ้นมา “คุณบ้าไปแล้ว คุณจะให้ลูกรินินของเราไปร่วมงานได้ไง คุณไม่รู้หรอว่าคุณประกรเขาเป็นคนเย็นชาขนาดไหน ? คุณส่งลูกลงนรกชัดๆ” คนที่กำลังพูดคือคุณพลอยเป็นภรรยาของ พงพัน วระกูล เธอเป็นคนที่ใจร้อนมาก “คุณคิดว่าผมอยากหรอ? แต่ตอนนี้บริษัทเรากำลังเจอปัญหา คุณประกรเขาไม่เคยอยู่กับใครได้นาน บางทีไม่ถึงสามเดือนก็หย่ากันแล้ว รินินแค่อดทนแปปเดียว เราก็จะได้เงินหนึ่งพันแปดร้อยล้านมาฟรีๆ” “คุณพูดง่าย แค่ให้ลูกอดทน แล้วก็ให้หย่ากัน? แล้วชีวิตหลังจากนั้นของลูกล่ะ?” “จะทำไงได้ ก็เขาต้องการคนที่มีคำว่ากูลในนามสกุล ตระกูลเราตรงพอดี” “คุณยังมีลูกสาวอีกคนไม่ใช่หรอ? เรื่องยิ่งใหญ่แบบนี้ ไม่มีใครเหมาะสมเท่าอารญาแล้ว” ที่มุมห้อง มีผู้หญิงใบหน้าสวย ยืนฟังอยู่ เธอยิ้มที่มุมปาก คนที่ไม่เคยยอมรับเธอ ตอนนี้กลับมายอมแล้วสินะ