已经是第一章了
บทที่ 33 พายุฝนฟ้าที่เงียบสงบ
แค่พริบตาเดียวก็ผ่านไปหนึ่งวันแล้ว ในตอนเย็น ดวงทิตย์กำลังลับขอบฟ้า เห็นเพียงแค่ครึ่งดวง ปาล์มพิงอยู่ข้างรถ รออารญาออกมาจากห้องทำงาน
ถ้าตามเวลาเลิกเรียนก็ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้ว อารญากำลังรออยู่ รอให้นักเรียนทั้งหมดกลับบ้านแล้ว เธอค่อยออกมา วันนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะตอนนี้เธอแต่งงานแล้ว
已经是最新一章了
加载中
