已经是第一章了
บทที่ 39 ไม่จำ
ประกรรู้สึกเริ่มทนไม่ไหวแล้ว เขาส่งสายตามองไปทางอารญา เธอรับรู้พลังของสายตานั้นทันทีแล้วพูดว่า “รินินตอนนี้เริ่มดึกแล้วนะ พี่เขยเธอก็ทำงานทั้งวันก็เหนื่อยมากพอแล้วเธอไปพักผ่อนที่ห้องตัวเองเลย”
ถึงแม้รินินจะไม่อยากไปแต่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะอยู่ต่อแล้ว รินินก็เลยพยักหน้าตอบรับแล้วออกไปจากห้องทันท
已经是最新一章了
加载中
