已经是第一章了
บทที่ 87 ร่างกายใกล้ชิดแต่หัวใจห่างไกล 3
อารญาหันหลังกลับช้าๆ เธอเห็นคนๆหนึ่งที่ยืนอยู่ที่ข้างทะเลโบกมือเรียกเธอ เธอมองไม่ค่อยชัดเพราะน้ำตาและน้ำฝนที่บังตา เธอยืนอึ้งชั่วขณะ จากนั้นก็เดินตรงไปข้างหน้า เสียงด้านหลังก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง : “ หนู หากจะฆ่าตัวตายพาปู่ไปด้วยได้ไหม? ”
อารญาอึ้งยืนนิ่งอีกครั้ง ร่างที่เธอมองเห็นกลับกระโดดลงมาแล
已经是最新一章了
加载中
