บทที่ 105 ไม่มีกำแพงที่ไร้หู 2

“อื้ม ได้” อารญาตอบตกลง เธอใส่เสื้อขนเป็ดที่หนาๆ รถไปถึงครึ่งทาง บนท้องฟ้าก็มีหิมะตกลงมา ถึงสนามบิน เธอหิ้วกระเป๋าเดินทางเข้าไป ตีหิมะบนตัวออกแล้วพูดว่า “นี้มันสภาพอากาศอะไรเนี้ย ไม่ต้องไปดูหิมะที่ฮอกไกโดก็ได้” รอไป 20 กว่านาที ประกรก็ยังมามา เธอรู้สึกเป็นห่วงแล้วโทรหาเขา โทรศัพท์ดั