บทที่ 8 ย้ายมาพร้อมกัน

“ไม่เป็นไรครับ ลูกต้นเป็นเด็กดี คิดถึงมากเลย！” คุณตาดูเหมือนชอบให้เด็กน้อยมา ไม่เหมือนว่าไม่อยากให้รบกวน ฟางมองอยู่ข้างๆ และยิ้มด้วย หลังจากเธอหนีออกจากบ้านและใช้ชีวิตคนเดียว ไม่กี่เดือนเอง ก็รู้ว่าท้อง เธอเคยพิจารณาว่าเธอต้องการลูกคนนี้หรือไม่ ในที่สุดก็ตัดสินใจไม่ทิ้งเขา ยังไงก็เป็นชีวิตที่มีเลือดที่เชื่อมต่อเธอ หลังจากมีลูกต้น สองคนก็ดูแลกันมาตลอด ไม่มีญาติ บางทีก็ต้องรู้สึกเหงา เด็กน้อยกับคนแก่เฒ่าคนนี้ดีกัน ก็เป็นเรื่องที่ดี ฟางเห็นสองคนนี้เล่นสนุกดี เขายิ้มและนั่งบนโซฟา แล้วอ่านเอกสารของเธอเอง เล่นสักครู่ ลูกต้นก้มหน้าและเศร้าลง คุณตาถาม:“เป็นยังไงครับ ลูกต้น ไม่สนุกหรือครับ？” ลูกต้นเงยหน้าขึ้น เหมือนจะร้องไห้ “เมื่อคืนลุงนัดกับผมว่าวันนี้จะมาหาตาเหมือนกัน แต่……”นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กน้อยโดนแบบนี้ เขาเสียใจมาก เด็กน้อยกำลังคิดว่า ลุงไม่ชอบเขาหรือ…… คุณตาถามฟางเสร็จ แล้วรีบบอกว่า:“ไม่ดีเลย ไม่รักษาคำพูด！” พูดเสร็จ เขากหยิบโทรทัศน์ขึ้น แล้วพูดอย่างจริงจังว่า:“ให้บาสมาหาผมหน่อยครับ” วางสายเสร็จ ก็รีบเปลี่ยนเป็นธรรมดา แล้วพูดกับลูกต้นว่า:“ได้แล้วครับ ลูกต้นไม่ต้องเสียใจมาก เดี๋ยวเขาก็มาครับ。” เมืองy ตึก บริษัทอนัน ห้องประชุมชั้นสูงสุด บาสนั่งอยู่ที่นั่งของเขา ผู้อำนวยการกลุ่มเข้าร่วมประชุม และนั่งอยู่สองข้าง กำลังประชุมเรื่องความร่วมมือกับบริษัทs เลขานุการเดินเข้ามาในห้องประชุมเบา ๆ และพูดอยู่ข้างๆหูบาสว่า:“ท่านประธานคุณตาให้คุณไปหาเขาครับ” บาสไม่เปลี่ยนสีหน้าและพูดต่อว่า:“ประชุมวันนี้แค่นี้ก่อนครับ” เขาหันหน้ามาบอก:“ลุงคมสันต์ครับ บริษัทs รบกวนคุณรับผิดชอบครับ ระวังตะกุลเนสโก้และตะกุลพามิศมาทำร้ายครับ” คนที่บาสเรียกลุงคมสันต์ ก็คือพ่อของคิม ชื่อคมสันต์ เป็นผู้ชายที่อายุ 50 กว่าๆ เขานั่งอยู่ข้างขวามือของบาส ที่นั่งของเขาแสดงให้เห็นตำแหน่งของเขาสูง พ่อนัดและแม่เลี้ยงพลอยกับน้องชายพ่อเดียวกันหลามอยู่ต่างประเทศ บาสเก่ง เลยได้เป็นเจ้าของบริษัทหลังคุณตา ใหม่ทำธุรกิจกับบาสตลอดมา ในเมือง y เมื่อก่อนคือ บริษัทอนัน บริษัทเนสโก้บริษัทพามิศเป็นผู้นำ แต่หลังจากบาสรับบริษัทมา เขานำบริษัทอนันเป็นบริษัทใหญ่ที่สุดของเมืองy ชายหนุ่มคนนี้เก่ง ความคิดก็ดี ถึงแม้ว่าเขาทำธุรกิจมาหลายปี ก็ต้องยอมว่าบาสเก่งจริงๆ มองบาส เขาก็นึกถึงลูกชายที่ไม่ทำงานและเอาแต่เที่ยวของเขา คมสันต์ รู้สึกปวดหัว หลังเลิกประชุม บาสพาเลขากลับออฟฟิศ แล้วขึ้นรถของเขา บาสไม่ได้ลืมว่าเขานัดกับเด็กน้อยอยู่ ถึงแม้ว่ามันไม่สำคัญเท่าธุรกิจที่เขากำลังคุยอยู่ แต่ไม่รู้ทำไม บาสสังเกตมากกว่าเรื่องอื่นจริงๆ แต่ตะกุลเนสโก้และตะกุลพามิศต่างก็อยากร่วมมือกับบริษัทs เพื่อแข่งกับบริษัทอนัน โดยเฉพาะช่วงนี้ทั้งสองฝ่ายก็ชอบมาหาเรื่อง บาสเลยต้องเจรจาตอบโต้เร็ว เลยมีงานประชุมครั้งนี้ เมื่อก่อนในการแข่งขันด้านการค้า บาสไม่ได้ให้พวกเขาพังหมด ยังเหลือทางถอยหลังให้ตะกุลเนสโก้และตะกุลพามิศ กี่ปีผ่านไป ทั้งสองฝ่ายก็พัฒนาขึ้น ถ้าไม่จัดการเร็วๆ อีกไม่นานก็คงจะเกิดปัญหาขึ้นอีก บาสเหนือ เขานวดคิ้ว แล้วก็หลับตาพัก “ท่านประธาน ถึงแล้วค่ะ” เลขาลงรถ แล้วเปิดประตูให้บาส พอเข้าไป บาสก็หุลูกต้นกำลังเล่นกับคุณตาอยู่ ไม่รู้ว่าพวกเขาเล่นอะไรกัน คุณตาเกือบจะแพ้ ใบหน้าถูกติดด้วยแถบกระดาษ หน้าลูกต้นไม่มีอะไร ใบหน้าของเขาแสดงให้รู้ว่าเขาพอใจในตัวเอง ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟากำลังดูข้อมูลอย่างจริงจัง ท่าทางสง่างาม แสงดวงอาทิตย์ผ่านหน้าต่างส่องเข้ามาสู่ใบหน้าเธอ ภาพนี้เงียบและสวยงาม ถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่พูด ก็จะดูเหมือนผู้หญิงสุภาพ “ลุงครับ！” เห็นบาสเข้ามา ลูกต้นก็รีบทิ้งคุณตาและวิ่งเข้าหาเขา ฟางก็เห็นบาส เธออยากยืนขึ้นและกล่าวทักทาย แต่ธึนึกถึงภาพที่เมื่อคืนถูกผลักลงพื้น เธอก็โกรธ เธอเลยนั่งอยู่อย่างงั้นต่อและแกล้งว่าไม่ได้เห็น บาสกอดเด็กน้อยและยกตัวเขาขึ้น เดินถึงข้างหน้าคุณตา เขาพยักหน้าเล็กน้อยและทักทายว่า:“สวัสดีครับ คุณตา” คุณตาพยักหน้า เขาไม่สนใจว่าหน้าเขายังมีแถบกระดาษติดให้เต็ม เขาพูดว่า:“มา นั่งลงครับ” บาสนั่งลงและให้ลูกต้นนั่งบนขาของเขา ลูกต้นคิดว่าลงไม่ชอบเขาเอง เลยไม่อยากมา แต่ไม่คิดว่าเขามา แล้วกอดเด็กน้อยด้วย เด็กน้อยดีใจมาก เขานั่งบนขาของบาส “ช่วงนี้ทำอะไรอยู่ครับ？” คุณตาเอาแถบกระดาษออกและพูด บาสจัดเสื้อให้ลูกต้นและตอบ:“ตอนเช้าจัดประชุมคณะกรรมการ ประชุมเรื่องบริษัทsครับ” “อ๋อ~”คุณตาหยุดหนึ่งวินาที แล้วพูดว่า:“สองฝ่ายนั้นหาเรื่องอีกแล้วมัง” “ใช่ครับ ผมให้ลุงคมสันต์ สังเกตเป็นพิเศษแล้วครับ”บาสต้องชื่นชมความเข้าใจที่ลึกซึ้งของคุณตา ถึงแม้ว่าไม่ได้ทำงานมานาน แต่ก็เข้าใจตลาดเป็นอย่างดี มีคนบอกว่าอายุยิ่งสูงจะยิ่งจำอะไรไม่ได้ แต่คุณตาของเขาไม่เหมือนกัน เขาอายุยิ่งสูงยิ่งฉลาด เพียงไม่แยแสกว่าเมื่อก่อน เขาเป็นคนฉลาดและมีความสามารถ แค่ไม่ชอบแสดงออกมา “ผมได้ยินว่า ช่วงนี้ลูกสาวของเจ้าของบริษัทs ichelleจะกลับประเทศแล้ว？”คุณตาดื่มชาแล้วพูดช้าๆ “ใช่ครับ”บาสพยักหน้า เพื่อให้คุณตาสุขภาพดี หลังจากคุณลุงเข้าพักที่นี่ บาสไม่ค่อยคุยเรื่องแบบนี้กับเขา เขากลัวรบกวนคุณตา ไม่เคยคิดว่าคุณตารู้ดีขนาดนี้ “ส่งคนไปดูแลมิสichelleให้ดี เธอกลับมาคราวนี้คงเพื่อประเมินตลาด แล้วค่อยตกลงจะร่วมมือกับบริษัทไหน ถึงแม้ว่าบริษัทsอยากเซ็นสัญญากับเรา เราดีกว่าตะกุลเนสโก้และตะกุลพามิศก็ใช่ แต่ตลาดเปลี่ยนเร็วมาก เราไม่กลัวการแข่งขัน แค่กลัวพวกเขาแอบสั้งปัญหามาให้เรา” คุณตาพูดเรื่องใหญ่ แต่พูดแบบไม่ค่อยสนใจอะไร เขายังใช้ของเล่นแกล้งเด็กน้อยอยู่ บาสคิดสักครู่และพูดว่า:“ผมเข้าใจครับ” สองฝ่ายนั้นอยากใช้ไข่มาตีหิน บาสจะให้พวกนั้นรู้ว่า เขาไม่สนใจที่จะทำให้พวกเขาสับสน แล้วได้ตลาดทั้งหมดของเขตตะวันออกเฉียงใต้คนเดียว คุณตามองสีหน้าเขาและพูดว่า:“พ่อของคุณอยู่นอกประเทศตลาด น้องชายของคุณก็ไม่มีประโยชน์ ความหวังของเราก็อยู่ที่ตัวคุณ ครั้งนี้เขาตั้งใจมาหาเรื่อง คุณตาจะกลับไปพักที่บ้าน จะได้ช่วยคุณได้” บาสดีใจด้วยเสียใจด้วย เขาตอบว่า:“ผมรู้แล้วครับ เดี๋ยวให้คนจัดการให้” กำลังเตรียมโทรติดต่อเพื่อแจ้งให้พ่อบ้านจัดการ แล้วก็โดนคุณตาห้าม “รอสักครู่”คุณตาขำ“ฟาง พาลูกต้นย้ายไปด้วยนะครับ” “อะไรคะ？！”