已经是第一章了
บทที่ 101 ผู้หญิงคนนั้นเหมือนหนาม
เพราะการไม่ชอบถูกรบกวนเวลารับประทานอาหารนั้น ทั้งภัตตาคารก็ถูกเขาเมาท์ไปหมด ข้างๆที่มีเชฟรอคอยคำสั่งจากเขา พนักงานเสริฟ และยาม ก็เดินออกไปไกลๆอย่างรู้ตัวโดยให้พวกเขาสองคนอยู่กันสองคน
ความสว่างที่พอดี กับเสียงดนตรีที่บรรเลงอย่างสบายหู ตรงหน้าก็เป็นอาหารแต่งได้สวยน่าทานนั้น อาหารเย็นมื้อนี้บรรยากา
已经是最新一章了
加载中
