已经是第一章了
บทที่ 133 เป็นไข้จนหมดสติไป
บาสนั่งอยู่ในรถอย่างนั้น มองเหม่อไปยังหน้าต่างที่มีแสงไฟส่องสว่างอยู่อย่างไม่ได้ตั้งใจ
จนกระทั่งรู้สึกง่วง บาสก้มมองลงไปดูนาฬิกาข้อมือของตัวเอง
เที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย!
บาสจำได้ลาง ๆ เหมือนว่าเขามาถึงที่นี่ตั้งแต่สองทุ่ม
นี่เขามาจ้องหน้าต่างบานนั้นอยู่ตรงนี้เป็นเวลาสี่ชั่วโมงเต็ม ๆ แล้วเหร
已经是最新一章了
加载中
