บทที่224 คนแปลกหน้า

บาสพูดทิ้งท้ายว่า:”ฝากไว้ก่อนเถอะ!” แล้วก็วิ่งตามออกไป ฟ้าเริ่มมืดแล้ว ลมเย็นๆพัดผ่าน ฟางรีบรัดเสื้อกันหนาวให้แนบชิดลำตัว เธอหนาวสั่นท่ามกลางสายลม ทันใดนั้น ก็มีมือข้างหนึ่งโอบเธอไว้ ทำให้ฟางทรงตัวไม่อยู่ บาสถอดเสื้อกันหนาวของเขา ห่มลงบนร่างผอมๆของฟาง “ข้างนอกลมแรง กลับบ้านกับผมเถอะนะ”