บทที่ 46 เบื้องหลัง

บทที่ 46 เบื้องหลัง แต่ในตอนนี้เธอไม่สนใจเลย “หมอชญานี ฉันท้องแล้ว แต่ว่าเพราะว่าเพิ่งจะแท้งมา อังนั้น......” รินรดาได้ยินคำพูดเหล่านี้ ในใจมีสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ในใจของเธอ แต่ในเวลานี้เธอแค่อยากจะจากไปในที่ปลอดคน คนที่กำลังจะห่างออกไปอย่างสศิชาในตอนนั้นไม่รู้ ดังได้ยินที่ชญานีพูดมาโดยไม่ได้ตั้งใจ “จริงหรือ พี่สาวเธอรุ้ไหม” ถูกชญานีเตือดเสียงดัง สศิชาคิดโดยสรุปก็พอนึกออกได้ว่าข้างหลังที่ดูคุ้นตานี้เป็นใคร “รินรดาหรือ . คนที่กำลังย่องหนีอย่างรินรดาได้ยินคนเรียกชื่อ คนทั้งคนก็แข็งถื่ออยู่ตรงนั้น พอดีกลับที่สศิชาเดินเข้ามาดูข้างหน้าเธอ “เป็นเธอจริง ๆ......” สศิชายิ้มแสดงออก “คิดว่าคำที่ฉันพูดไปเธอคงได้ยินแล้ว เธอคงเข้าใจความรู้สึกของฉันกับชฎายุ ว่าไม่ได้ดีกว่าเธอ ดังนั้ง..... “ มีบางบาดแผล ถูกผู้คนตอกย้ำซ้ำ ๆ เห็นเลือดที่ไหลอาบ ครั้งสองครั้งพออดทนได้ แต่ครั้งแล้วครั้งเล่ามันคงจะมากไปแล้ว “ฉันขอใหห้ครั้งนี้เธอสามารถที่จะคลอดเด็กออกมาได้ ไม่อย่างนั้นหละก็ เกร่งว่าสามีของเธอคงขี้เกียจมาเอาใจเธอแล้ว​ รินรดานึกอย่างทันทีว่าผลตรวจจะต้องมาด้วยตัวเอง มันจะมีสามีมาคนรักคอยทะนุถนอมเธอที่ไหนกัน นั่นเป็นเหตุผลที่เธอสั่นคลอนคำบางคำยังไม่พูดดี พูดไปแล้วทำร้ายจิตใจคน ดังนั้นจะให้พูดจริงๆ แม้แต่ชญานีก็รู้ว่าชฎายุไม่ใช่ผู้ชายที่ดี แต่ว่าคนที่วางแผนอย่างตั้งจะพรากรินรดาไปจากเขาอย่างสศิชาไหนเลยจะยอมรับ ดังนั้นเขาเพียงเห็นรินรดาหมุนตัวจะไปแล้ว ก็คงจะรักษาหน้าตาอะไรไว้ไม่ได้ ตอนนั้นเลยสาดออกมา “เธอมันเป็นเมียน้อยหน้าด้าน เห็นอยู่ว่าฉันท้องก็ยังมายั่วสามีฉัน เธอคิดว่าจะไม่มีคนมาจัดการเธอเลยใช่ไหม​. รินรดาคิดไม่ถึงว่าสศิชาจะสามารถกลับเรื่องได้ ในตอนนั้นที่ยืนอยู่ทั้งตกใจทั้งโมโห ตัวเองทำไมถึงได้รู้สึกว่าคนแบบนี้สามารถที่จะถูกทำร้ายได้กัน คนที่อยู่ข้างชญานีเห็นสีหน้าแบบนี้ก็ไม่ได้หน้าดู. “รินรดา เธอไม่ได้ว่าจะมาตรงครรภ์หรือ” สศิชาเห็นคนรอบข้างค่อย ๆ รับขึ้นมา จึงทำเป็นชี้ชี้สั่งสั่งรินรดา รู้ว่าที่ตัวเองวางแผนมาสำเร็จแล้ว และก็ไม่ได้สนใจการตรวจร่างกายอะไร เพียงแค่สนทนากันต่อไป “ตอนที่ฉันท้องตอนแรกก็ไม่คิดจะพูดอะไร แต่ว่าเธอมาทำให้ฉันเห็นสามีพาเธอเข้าห้องมันมากเกินไป ถ้าลูกของฉันรู้จะให้เขารู้สึกอย่างไร” รินรดาคิดในใจว่าลูกเธอจะคิดยังไงมันเกี่ยวอะไรกับฉัน แต่ว่าสภาพข้างหน้าไม่ได้มองแง่ดี ชั้นนี้เป็นที่พักคนไข้ ดังนั้นเรื่องส่วนตัวควรที่จะจัดการด้วยตัวเอง ไม่ใช่ว่าเอามาพูดในที่สาธารณะ แล้วยังไม่เดินไปดี ๆ และตอนนั้น สศิชายังคงทำต่อไป “อย่างน้อยเธอก็น่าจะรักษาหน้าของเธอไว้หน่อย เป็นพี่สาวมาแย่งผู้ชายของน้องสาว ถ้าเรื่องพวกนี้พูดออกมาคนที่บ้านฉันจะไปพบหน้าคนอื่นยังไง รินรดาคิดอยากจะคัดค้าน แต่ว่าเสียงของผู้คนรอบตัวทำให้พูดอะไรไม่ออกสักคำ ในตอนนั้น ก็มีเสียงผู้ชายออกมาจากกลุ่มคนด้านหลัง “คุณพูด ว่าใครเป็นคนแย่งผู้ชายของคุณหรือ” ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย รินรดาก็หมุนหัวกลับไป เห็นติณห์ที่ยืนอยู่อย่างมั่นคงท่ามกลางผู้คนมากมาย และสศิชาก็เห็นติณห์ได้อย่างชัดเจน แล้วหน้าก็ขาวซีดไปเลย ผู้คนรอบตัวเปิดทางอย่างอัตโนมันติให้เขาเดินเป็นทาง จนเขาสามารถเดินเข้ามาในใจกลางเรื่องได้ ติณห์เดินมาอย่างนั้นจนถึงหน้าของสศิชา แล้วก็นำรินรดาไปไว้ที่ข้างหลังทำท่าปกป้องไว้อย่างนั้น หลังจากนั้นสศิชา ก็พูดออกมา “เธอช่วยเอาคำที่เมื่อสักครู่นี้พูดออกมาให้ฟังอีกรอบอย่าได้ตกหล่น” สศิชาอยู่ท่ามกลางผู้คนแล้วก็ชี้นิ้วไปมาแล้วพูดซ้ำอีกครั้ง ในตอนนี้รินรดาก็พูดกับสศิชาขึ้นมา “เธอกล้าที่จะนำเด็กมาพูดคำเหล่านี้ทั้งหมดเป็นจริงไหม” “แก!” สศิชาแต่นอนว่าไม่กล้าเอาเด็กที่เพิ่งท้องมาล้อเล่น ดังนั้นตอนนี้สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นดำแดง “ริน กลับไป “ติณห์ลูบหัวรินรดาเบา ๆ แสดงให้เธอซ่อนตัวกลับไป หลังจากนั้นก็พูดกับสศิชาว่า “ทำอย่างที่เธอว่า สามีของเธออยู่ที่ไหน ถึงได้มาชี้ภรรยาผมแบบนี้ ควรจะออกมาแสดงตัวหน่อยไหม” ชญานีได้คิดคำว่าภรรยาสองคำ เกือบจะทนไม่ไหว กำมือแน่นจนเล็บจิกเนื้อ ออกมา “ไม่ต้องพูดแล้ว เธอมาเพื่อจะตรวจครรภ์ ”