บทที่ 6 ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

" พวกเธอจะไปไหนกัน ? " น้าที่เป็นคนขับรถผู้หญิงถาม "พวกเราจะไปโรงแรมวังทองครับ" ลมตอบ " โอ้! ไกลหน่อยนะ แต่ไม่เป็นไร ฉันพาพวกเธอไปตอนนี้เลย " น้าที่เป็นคนขับรถใจดี กลัวเด็กสองคนนี้จะโดนฉุด เลยรีบพาพวกเธอไปหาคุณพ่อทันที ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง ในที่สุดก็ถึงโรงแรมวังทอง ลมมองไปที่เครื่องบอกราคา จากนั้นเขาก็หยิบเงินหนึ่งร้อยบาทยื่นให้กับน้าที่เป็นคนขับรถ " ขอบคุณครับน้า นี่เงินครับ " " ขอบคุณพวกเธอเช่นกันนะ " เขารีบรับเงินมา แล้วชี้ไปที่ทางนุ้นแล้วพูดว่า " นี่ เดินลงไปตามทางสวนดอกไม้ เห็นน้ำพุนั่นไหม? นั่นก็คือทางเข้าโรงแรม " " ขอบคุณค่ะ " ฟ้าตอบกลับด้วยความเคารพ จากนั้นเธอก็ถูกพี่ชายจูงมือลงจากรถ พวกเขาเงยหน้ามองไปที่โรงแรม ฟ้าตะโกนว่าว้าว " แด๊ดดี้ของพวกเราอยู่ตรงนี้จริงๆหรอ? " " เดิมตามพี่มา " เด็กทั้งสองคนเดินจูงมือกันมาถึงทางเข้าโรงแรม ลมพาน้องสาวไปนั่งรอตรงม้านั่งใกล้ๆน้ำพุ เขาหยิบนาฬิกาออกมาดู เข็มนาฬิกาชี้ไปที่เวลา 9:20 นาที เขาตรวจสอบมาแล้วว่า ปกติแล้วกสรจัดงานหมั้นจะจัดที่เวลา 10:30 ดังนั้น ถ้ามามี้กับแม่บุญธรรมมาถึงก็ตรงกับเวลางานเริ่มพอดี ลมไม่ได้มาหาพ่อเขาหรอก เขาแค่จะล่อแม่มาที่นี่ ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นพ่อของเขาจริงๆ เขาต้องรู้จักแม่เขาสิ และแม่ก็ต้องรู้จักผู้ชายคนนี้ด้วย พวกเขาทำให้เขาสองพี่น้องนี้เกิดมา เขาต้องเคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อนแน่นอน เพราะฉะนั้น เขาต้องให้แม่มาตรงเวลา มาขัดขวางงานหมั้นนี้ให้ได้ ประมาณ 9.30 นาฬิกาโทรศัพท์ของลมดังขึ้นมา เขาเหลียวมองดู เป็นสายของมามี้ เขารับโทรศัพท์ " ฮัลโล มามี้! " " เจ้าจอมยุ่ง พวกเธออยู่ไหน? ไปไหนกัน? " นานาพูดด้วยโทนเสียงตกใจ " มามี้ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ผมอยู่กับน้อง พวกเราปลอดภัยดีครับ " ลมพูดปลอบใจคุณแม่ เขาแอบคิดในใจว่า อย่าทำให้แม่ตกใจจนเป็นโรคหัวใจ แต่ว่า เด็กเล็กแค่นี้หายตัวไป ถึงจะโทรติดแล้วก็เถอะ ก็น่าโกรธอยู่ดี นานาถามด้วยความโมโหว่า " พวกเธออยู่ไหน? " " มามี้ ผมกับน้องรอแม่อยู่ที่หน้าประตูโรงแรมวังทองนะครับ " " อะไรนะ? โรงแรมอะไรนะ" นานาตกใจจนเสียงเปลี่ยน " โรงแรมวังทอง โรงแรมเจ็ดดาว " เด็กคนนี้เคยหาข้อมูลเกี่ยวกับโรงแรมนี้ ถึงรู้ว่า เป็นหนึ่งในโรงแรมที่หรูระดับโลกเลย " " ให้ตายเถอะ พวกเธอไปที่นั่นตั้งแต่เช้าทำไม? " นานาถามด้วยความโมโห " พวกเรามาเดินเล่นกัน เดินไปเดินมาก็มาถึงที่นี่เลยครับ มามี้ รีบมารับพวกเราเถอะครับ พวกเราเหมือนจะหลงทางแล้วครับ " " พวกเธอรออยู่ที่ประตูอย่าไปไหนนะ มามี้กำลังเดินทางไปอยู่ " พอนานาพูดจบ ก็ไม่วางสาย แต่กลับรีบบอกแป้งให้รีบไปหาลูกกัน ตรงนั้นเสียงดังวุ่นวายมาก " มามี้ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ค่อยๆมา ที่นี่มีพี่ตำรวจดูแลพวกเราครับ " เพื่อไม่ให้แม่เป็นห่วง เขาตั้งใจโกหก " จริงหรอ? งั้นดีเลย พวกเธออยู่กับตำรวจนะ อย่าไปไหนล่ะ มามี้จะร้บไปตอนนี้เลย ลมกดไปที่นาฬิกา แล้ววางสายลง ฟ้าที่นั่งอยู่ข้างๆก็เริ่มสงสัย " พี่คะ ทำไมต้องโกหกมามี้ว่าเราหลงทางล่ะ " ฟ้าถามด้วยความสงสัย " เพราะว่าพูดแบบนี้แล้ว แม่ถึงจะรีบมารับพวกเราไง อีกแปปหนึ่ง พวกเราก็วางแผนให้มามี้กับแด๊ดดี้เจอกันเลย " "แด๊ดดี้พวกเราเป็นใครหรอคะ " " ก็ผู้ชายที่ฟ้าเห็นในทีวีวันนั้นไง " " ผู้ชายคนนั้นที่หน้าตาเหมือนพี่หรอคะ? " ฟ้าถามด้วยโทนเสียงเล็กๆ