บทที่ 14 ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

นานากัดฟันพร้อมกับขบคิด สีหน้าของเธอไม่สู้ดีนัก ถ้าเธอพาลูกๆไปอยู่กับเขาจริงๆ นั่นหมายความว่า คนของบ้านธีระจะไม่มีทางให้เธอได้เจอกับลูกแน่ ผู้ชายคนนี้คือว่าที่เจ้าบ่าวของนารา แต่ในเวลาเดียวกัน เขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของลูกฉันเช่นกัน เรื่องราวครั้งนั้นดูเหมือนจะปิดบังไม่ได้แล้ว “มามี้,มามี้!”เมื่อสองแสบเห็นหน้ามามี้ทำเอาแป้งผู้เป็นพี่เลี้ยงก็ยื้อไม่อยู่ สองแสบรีบวิ่งเข้ามาหาแม่ของพวกเขาอย่างดีใจ นานาลนลานเงยหน้าขึ้นมา เมื่อเห็นลูกชายและลูกสาสวิ่งเข้ามาหา เธอก็ลุกขึ้นมาโอบกอดพวกเขาไว้ ฟ้าซบระหว่างหัวไหล่ของเธอ แต่ลมกลับจ้องผู้ชายคนนี้ผู่ซึ่งเป็นพ่อ ด้วยสายตาที่แข็งกร้าวราวกับว่าเขาไม่ปลอดภัย เหมือนเขาจะรังแกหม่ามี้ซะอย่างนั้น ทิวลุกขึ้น หันมามองเด็กที่กำลังใช้สายตาแข็งกร้าวมองเขา แล้วพูดว่า“ hi ฉันทิว เป็นแด๊ดดี้ของพวกเธอสองคน ฟ้ารีบเงยหน้าจากไหล่ของผู้เป็นแม่และถามด้วยความแปลกใจว่า “คุณเป็นแด๊ดดี้ของพวกเราจริงๆเหรอคะ” “ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ถ้ากล้ามาแกล้งมามี้ เราจะไม่ชอบคุณ” ลมขู่คิ้วขมวด เขารู้สึกว่ามามี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ นานามองลูกของเธอที่กำลังปกป้องเธอ ขณะที่เธอนั้นคิดไปด้วยว่าหัวใจของเธออบอุ่นมากจริงๆ เธอจึงแค่แนะนำเขา “ลมครับ คุณเขาไม่ได้รังแกมามี้น้า จากนี้ไป พวกเรามาผ่านมันไปด้วยกันกับเขานะครับ” “งั้นพวกเรายังต้องไปต่างประเทศไหมคะ” ฟ้าถาม “ไม่ไปแล้วจ้า พวกเราจะใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองนี้กันนะลูก” หลังจากพูดจบเธอก็มองไปยังเขาคนนั้น “ อย่าลืมสัญญาของคุณด้วย” ทิวพูดด้วยเสียงทุ้มๆของเขา “ผมไม่เคยผิดสัญญาครับ คำไหนคำนั้น” นานาไม่กล้าพอที่จะจ้องตากับเขาที่แววตาเต็มไปด้วยประกาย “ตอนนี้ คุณจะพาพวกเราไปไหนล่ะคะ” “กลับคฤหาสน์ส่วนตัวของผมครับ” “มามึ้คะ เขาเป็นแด๊ดดี้ของพวกเราจริงๆเหรอคับ แต่ว่า มามี้น่ะเคยบอกว่าแด๊ดดี้ของพวกเรานอนหลับอยู่ใต้ดินแล้ว” ฟ้าที่กำลังถูกมามี้จูงมือถามขึ้นด้วยความสงสัย ผู้ชายที่เดินข้างๆตอนนี้ จู่ๆแผ่นหลังกว้างก็หันกลับมาสบตากับเธอ ความคิดที่เธอถ่ายทอดให้ลูกก็คือเขาแด๊ดดี้คนนี้เสียแล้วงั้นเหรอ? อยากจะบ้าตาย ยัยนั่นสอนอะไรลูกของเขาเนี่ย?! เมื่อพวกเขามาถึงสนามบินอีกครั้ง คนที่บ้านพาทิศโทรหากันกี่ครั้งก็ไม่ยอมรับสายและตัวนาราเองก็โทรไปเป็นสิบๆสายแล้ว ก็ยังคงสายไม่ว่างต่อไป บ้านพาทิศก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ บ้านสีธะเองก็โกรธมากๆ มิโซะเต็มไปด้วยความโกรธ หันไปหาวัฒที่นั่งอยู่บนโซฟาตรงข้าม “คุณดูสิ ลูกสาวเรากำลังจะแต่งงานไปได้ด้วยดี กลับถูกอีผู้หญงชั้นต่ำคนหนึ่งมาทำให้เสียเรื่อง” “ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน จู่ๆเธอก็มาปรากฏตัว” วัฒเองก็ไม่เคยเห็นลูกคนนี้มานานแล้ว “แล้วไอเด็กสองคนนั้นอีกด้วย เธอไปคลอดมาตอนไหน แถมยังมาวิ่งเล่นก่อกวนในงานอีก ดูก็รู้ว่าเธอน่ะจงใจชัดๆ จงใจมาทำให้งานหมั้นของยายหนูต้องโดนยกเลิก” มิโซะกัดฟันกรอดด้วยความโกรธแค้น ขณะเดียวกัน นาราที่ลงมาจากบันไดพร้อมขอบตาแดงก่ำก็ได้ยินในสิ่งที่แม่ของเธอพูด มันทำให้เธอรู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น นานาหายไปตั้งห้าปี แล้วทำไมอยู่ดีๆก็โผล่มาตอนงานหมั้นของเธอ เธอตั้งใจหรือยังไงกันนะ หรือจะเป็นเพราะพ่อไม่เคยช่วยเหลืออะไรแม่ของเธอ “พ่อคะ แม่คะ เรื่องนี้เราต้องคุยกันนะคะ งานหมั้นของหนูกับทิวเลื่อนออกไปก่อนได้ แต่ห้ามยกเลิกเด็ดขาดนะคะ” วัฒที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาทำสีหน้าเย็นชา