บทที่ 15 ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

“แน่นอนจ้ะลูกรักว่ามันจะไม่ถูกยกเลิก หนูรอเขามาห้าปีแล้ว พวกเราคุยกันแล้วว่าจะจัดงานหมั้นก่อนแล้วค่อยแต่ง แม่เฝ้ารองานแต่งงานของพวกหนูอยู่นะ และตอนนี้ลูกสาวแม่ก็25แล้ว ดังนั้นเราไม่สามารถรอได้แล้วจ๊ะ” มิโซะพูดเเล้วลูบหัวลูกสาวของเธอไปด้วย “พวกเราต้องไปคุยเรื่องเวลากับบ้านพาทิศแล้ว ไม่ต้องหมั้นแล้ว คุยเรื่องงานแต่งไปเลย!” วัฒพูดขึ้นด้วยความโกรธ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ลูกสาวก็จะแต่งออกไปกับบ้านพาทิศแล้ว สองบ้านก็จะเกี่ยวดองกัน ในอนาคตบริษัทของเขาก็จะพัฒนามากขึ้นไปอีกเเละจะพัฒนาจนไม่สามารถประมาณการได้ “พ่อคะ แม่คะ พ่อกับแม่สงสัยเรื่องลูกของนานาไหมคะ? เด็กสองคนนั้นก็น่าจะประมาณ4-5ขวบ พ่อแม่ว่าเธอไปเอาเด็กสองคนนั้นมาจากไหนคะ?” นาราถามพ่อแม่ของเธอ “ใช่แล้ว เธอไปเก็บเด็กสองคนนั้นมาจากไหน? หรือว่าเธอจะท้อง?” มิโซะถามขึ้นด้วยความแปลกใจ นาราถึงกับเปลี่ยนสีหน้าจากเย็นชากลายเป็นตกใจ เธอกัดฟันกรอดด้วยความโกรธ “ หรือจะเป็นวันนั้นที่นานานอนกับทิว พวกเขาต้องไม่ได้คุมกำเนิดแน่ๆ พ่อแม่ว่า เด็กสองคนนั้นจะเป็นลูกของทิวไหมคะ?” “อะไรนะ?” มิโซะทำตาโตด้วยความตกใจ ผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้นคลอดลูกออกมา แล้วลูกของเธอยังไปท้องกับบ้านพาทิศอีก? วัฒเองก็ไม่อยากจะเชื่อ เขาลองคำนวณอายุของเด็กและรูปร่างหน้าตาแล้ว ได้แต่พยักหน้า “มีโอกาสเป็นไปได้ที่เด็กสองคนนั้นจะเป็นหลานของบ้านพาทิศ” “ไม่นะ! ผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้ไม่ใช่แค่มาก่อกวน แต่ยังคิดจะมาแย่งผัวชาวบ้านอีก! สมควรตายจริงๆ ยังเด็กอยู่แท้ๆ ก็มีแผนการแบบนี้แล้วเหรอ 5ปีที่หายไปยังพอให้อภัยได้ แต่ตอนนี้เธอคลอดหลานของตระกูลพาทิศออกมา เธอคิดจะรอเวลาให้เด็กโตแล้วจะมาแก้แค้นพวกเราเหรอ! แล้วยังจะมาแย่งความสุขไปจากลูกฉัน แย่งทายาทบ้านพาทิศไปอีก” มิโซะยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห เธอโมโหจนแทบจะฆ่าคนได้แล้ว นาราก็เริ่มลนลานตาม เธอนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้ “พ่อคะแม่คะ หนูควรทำยังไงดีคะ?เธอคลอดลูกมาแล้วสองคน ทิวยังจะแต่งงานกับหนูอยู่ไหมคะ?” “ไม่ต้องกลัว ก็แค่คลอดเด็กมาสองคนจะทำอะไรได้? ก็แค่ผู้หญิงชั้นต่ำจะหวังจับตระกูลดังอย่างบ้านพาทิศ? อย่าได้ฝันไป” “มิโซะพอแล้ว อย่าพูดถึงนานาแบบนั้นอีก” วัฒเเสดงออกอย่างไม่พอใจ “คุณยังจะมีหน้ามาพูดอีก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณอยากมีลูกชาย อีผู้หญิงชั้นต่ำนั้นก็ไม่ได้เกิดมาหรอก?” มิโซะใช้สมุดบัญชีตีลงไปที่ศีรษะของวัฒ “โอเคๆ ตอนนั้นมันเป็นความผิดผม แต่ตอนนี้เราพูดถึงเรื่องของนาราอยู่” “ยังมีอะไรต้องพูดอีก? นารา หนูไปบอกบ้านพาทิศนะ ว่าเมื่อ5ปีที่แล้ว นังนั่นมันเสนอตัวไปนอนกับทิว แล้วยังจะใช้ลูกเพื่อหวังตำแหน่งมาดามของบ้านพาทิศด้วย บ้านพาทิศจะต้องรู้ธาตุแท้ของคนเเบบนั้น” “ใช่ค่ะ เรื่องเมื่อห้าปีที่แล้ว ห้ามให้บ้านพาทิศรับรู้เป็นอันขาด ต้องให้รู้แค่ว่านานาขโมยคีย์การ์ดของหนูไป แล้วก็เข้าไปยั่วยวนทิวถึงห้องเขาอีก” ตอนนี้วัฒได้แต่นั่งเงียบ ถ้าให้เขาพูด ถึงนาราจะเป็นลูกสาวที่รักเเละนานาจะเป็นลูกที่เขาไม่ได้ใส่ใจ แต่ถึงยังไงเขาก็ไม่อยากเข้าไปก้าวก่าย “นารา เดี๋ยวหนูรีบไปบ้านพาทิศเลยนะ เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เขาฟัง บอกไปว่านานาคิดไม่ซื่อไปยั่วยวนทิว แต่อย่าเพิ่งพูดถึงเด็กสองคนนั้นนะ พูดถึงความไม่ยุติธรรมที่หนูได้รับก่อน” “ได้ค่ะ! แม่ หนูจะไปตอนนี้เลย” “ต้องทำตัวให้ดูน่าสงสารนะ ห้ามให้บ้านพาทิศปล่อยนางนั่นไป” มิโซะกำชับเธอ นารานึกถึงเมื่อตอนอยู่บนแท่นพิธี ภาพทิวที่แสดงออกว่าปฏิเสธกัน ทำให้เธออยากจะฆ่านานาจริงๆ เธอจะไม่ให้อภัยนังนั่นเป็นอันขาด?เธอจะทำให้บ้านพาทิศต่อต้านนังนานาให้ถึงทที่สุด ถึงแม้ว่าเธอจะท้อง แต่ก็จะกำจัดเธอให้สิ้น ไม่แน่อนาคตเด็กสองคนนั้นนอาจจะถูกเธอเลี้ยงดูก็ได้ เฮอะ! ลูกของยัยนั่น เธอไม่อยากเลี้ยงดู! เธอต้องรีบมีลูกกับทิวเป็นของตัวเองแล้ว