บทที่ 38 อดอาหาร
เมื่อนานวางสาย แป้งก็ปลอบว่า “ พอแล้ว เด็กพวกนั้นต้องเชื่อฟังแน่ ”
“ นารากลับไปแล้ว ”
“ จริงๆแล้ว หากทิวไม่โง่ก็ต้องคิดได้ ! เด็กสองคนนั้นเป็นลูกเธอและเขาที่มีด้วยกันมา เขาจะต้องไม่ให้นาราดูแลแน่ ”
นานาไม่รู้สึกดีต่อทิวสักนิด เธอหึเสียงหนึ่ง “ หากเขากล้าให้นาราเข้าใกล้ลูกของฉัน ไม่ว่าช้าหรือ