已经是第一章了
บทที่ 226 มีความหมายที่ยิ่งใหญ่
ทิวมองดูรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมของปั้นหยาแล้วพูดกับนานาว่า “กินอิ่มยัง? ถ้าอิ่มแล้วเราไปที่ห้องโถงกัน งานจะเริ่มแล้ว”
นานารีบพยักหน้า “กินอิ่มแล้ว”
“ได้ งั้นเราไปกันเถอะ!” ทิวพูดจบแล้วก็ยื่นมือมาจับที่มือของนานา นานาพูดกับปั้นหยาว่า “ขอตัวก่อนนะคะ” พอพูดจบ ทั้งสองก็จูงมือกันเดินออกไปเ
已经是最新一章了
加载中
