已经是第一章了
บทที่ 48 จบบริบูรณ์
พอถึงสุดท้าย ทั้งน้ำเสียงและดวงตาของกันต์ มีแต่ความเปียกและความหน่วง
เขาในแบบนี้ ไม่มีใครเคยเห็นนานมากแล้ว
ดุจดาวหันหลังไป เธอไม่ไปดูเขา "นายไปเถอะ กลับไปเถอะ ไม่ต้องมาแล้ว"
"ไม่ต้องไล่ฉันไป...." เสียงของกันต์มีความสั่นเล็กน้อย
"ฉันเคยพูดไว้ว่า ถ้านายรู้ความจริงแล้ว นายห้ามเสียใจเด็
已经是最新一章了
加载中
