已经是第一章了
บทที่ 9 พูดซ้ำซากการล้มละลายของพิศุทธิ์
“เธอเป็นคนเข้ามาชนเองหรือเปล่า?ฉันยืนนี่ไม่ได้ขยับเลยนะ”
น้ำผลไม้ไม่ได้ลากไปที่ชุดของซัมเมอร์ แต่ที่มือกลับไม่รอด ดวงตาที่ใสสะอาดของเธอมองผู้ที่สวมชุดที่น้ำเงินที่ยืนตรงหน้าเธอไว้
คนนี้เป็นคุณหนูตระกูลซันฟาเลสที่ไฮโซ ปิ่นเป็นคนเชิญเธอมาเป็นวีไอพีเลยก็ว่าได้ จะว่าง่ายๆแล้วงานวันเกิดของปิ่นนั้นก็คืองานที่ปิ่นหาคู่ให้ธาวินเลยชัดๆ
“เธอบอกอะไรนะ?คนมากมายที่เห็นเธอมาชนฉัน เธอเป็นลูกสาวตระกูลไหน?”
ผู้หญิงที่มาที่นี่มีธาวินเป็นเป้าหมาย ฉะนั้นแล้วคุณหนูซันฟาเลสหรือแพนนั้นนึกว่าซัมเมอร์จะมาอ่อยธาวินเลยเข้ามาหาเรื่อง
“เกิดอะไรขึ้นครับ?”ธากรีนเดินเข้ามาจากกลางผู้คน แล้วเห็นซัมเมอร์พูดขึ้นอย่างตกใจ “เป็นคุณเหรอ?”
ซัมเมอร์ขมวดคิ้ว เธอจำไม่ได้ว่าเคยเจอผู้หญิงคนนี้มาก่อน ก็พูดขึ้นอย่างตกใจ“คุณรู้จักฉันเหรอฮะ?”
“คุณธาครีน เขาคือใครอ่ะ?”แพนรีบคำนึงตัวเธอไว้ ชุดที่ใส่ก็พอใช้ได้ ดูมีสง่าแพงอยู่เหมือนกัน
โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น หวานโตดึงดุดใจคนชะมัด ข้างในใจก็อิจฉาขึ้นมาอีก
“นี่ไม่ใช่คุณหนูตระกูลพิศุทธิ์เหรอ?”
ธากรีนยังไม่ได้ตอบกลับ ก็มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งพุ่งเข้ามา ซัมเมอร์มองไปตามเสียง นั่นเป็นคุณชายตระกูลกุนอสรหรือจูน
ทุกคนต่างนินทาขึ้นมา แพนก็ล้อเธอขึ้น“แอ๋?เธอก็คือซัมเมอร์เหรอ?พิศุทธิ์พึ่งล้มละลายไปใช่ไหม ผงกระดูกพ่อเธอยังไม่.....เธอจะ......”
ออกมาอ่อยผู้ชายแล้วเหรอ?
คำนี้ไม่ได้พูดออกมา แต่อยู่ต่อหน้าคุณหนูคุณชายทั้งหลายนั้น เธอยังคงเก็บเนื้อเก็บตัว เหมือนกลัวพ่อแม่เธอได้ยินแล้ว จะกลับบ้านไปชี้ว่าเธอ
ซัมเมอร์ยักษ์คิ้ว รู้ว่าคำที่แพนไม่ได้พูดออกมาต้องไม่ใช่คำที่ฟังดูดีแน่นอน ต่อหน้าคนมามายแบบนี้ สุภาพสตรี อ้อมน้อม มีน้ำใจถึงจะเป็นคนที่พวกเขาต้องการ
“ช่างเถอะนะ ฉันไม่เอาเรื่องเธอแล้ว แต่ชุดนี้มีแค่ชุดเดียวในกรุง เธอจะชดใช้ฉันยังไง?”แพนกอดอกแล้วมองซัมเมอร์ไว้อย่างโอ้อวด
“งั้นก็รบกวนคุณแพนถอดลงมาให้ฉันตอนนี้เลยค่ะ”
คำนี้ออกมาปุ๊ป คนข้างๆก็ขำออกมา ทั้งๆที่รู้ว่าเธอไม่พบชุดสำรองมาแน่นอน แต่ซัมเมอร์ก็ยังจะพูดแบบนี้
“คุณวัมเมอร์ เธอช่วยรู้เรื่องหน่อยนะ ชนคนอื่นแล้วยังมีเหตุผลที่จะมาเยียบย่ำฉันต่อหน้าผู้คนเหรอ?”แพนร้องไห้ออกมาที่งานเลย ทั้งพูดไปด้วย“คิดไม่ถึงว่าคุณซัมเมอร์ความคิดต่ำแบบนี้ คุณธากรีนค้า งานที่ใหญ่โตแบบนี้ จะให้คนนอกเข้ามากันง่ายๆได้ยังไง”
ธากรีนส่ายหัวอย่างเกรงๆ“ไม่ใช่แน่นอนค่ะ”
เธอปลอบใจแพนขึ้นมา แล้วยิ้มให้ซัมเมอร์“คุณซัมเมอร์คงมาผิดที่แน่นอนละสิ ถ้าพิศุทธิ์ไม่ได้ล้มละลายแล้วคุณมาที่นี่ บังทีเราอาจจะต้อนรับคุฯก็ได้นะ แต่วันนี้เสียใดจัง คุณซัมเมอร์ขอโทษดีหว่าค่ะ เงินค่าชดใช้ของชุดนี้ฉันจะช่วยคุณจ่ายเอง คุณว่าเป็นไงค้า?”
ซัมเมอร์ยักษ์คิ้ว แล้วยิ้มอย่างสวย คิ้วโค้งสวยธรรมชาติ แต่ละคนพูดซ้ำเรื่องพิศุทธิ์ล้มละลายอยู่ได้ นี่เป็นการรังแกเธอที่ตระกูลพิศุทธิ์ไม่มีการสืบถอดใช่ไหม?
“ไม่ยังไงค่ะ ฉันบอกได้แค่ว่า ฉันไม่ได้มาผิดที่ค่ะ”
ซัมเมอร์เช็คมือให้แห้ง เหมือนจะไม่ให้หน้าธากรีนและแพน เธอมองไปมุมหัว“ตรงนั้นก็มีกล้องอยู่ พวกคุณไปดูได้นะว่าฉันยืนตรงนี้แล้วเขาเป็นคนมาชนฉันเองจริงหรือเปล่า?”
แพนเงยหน้ามองอย่างตกกลัว มุมนั้นโดนกล้องจับได้พอดี เธอยิ่งทำตัวน่าสงสาร ดึงกระโปรงขึ้นแล้วพูด“เหยียบย่ำฉันในงานก็แล้วไป แต่ยังจะจะสงสัยต่อตัวฉันอีก ฉัน......”
“ผมพึ่งเดินออกไปสักพัก คุณก็สร้างปัญหาแล้วเหรอ?”
ทุกคนหันไปมอง เห็นธาวินที่ถือแก้วไวน์แล้วเดินเข้ามา น้ำเสียก็ไม่เหมือนว่าจะโทษแต่อย่างใด แต่เหมือนจะเอ็นดูเธอมากสักงั้น
ทุกคนนึกว่าเขากำลังคุยกับแพน แต่เขากลับยื่นมือไปอบเอวซัมเมอร์ไว้
已经是最新一章了
加载中
