บทที่ 13 ธาวิน ช่วยฉันด้วย

ซัมเมอร์ที่แขนขาไม่ประสานกันก็มีธาวินนำเธอ เลยไม่ได้ล้มอย่างน่าเห็นใจ ทุกคนที่นั่นก็หยุดลง แล้วมีดวงตาเป็นร้อยดวงที่จับจ้องพวกเขาไว้ ดวงตานั้นเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาที่แสดงออกมาหมด ซัมเมอร์เพียงแค่อยากแก้แค้นมายด์และไทม์แค่นั้น “นายทำแบบนี้ จะทำให้ฉันมีศัตรูมากขึ้นนะ” เธอเงยหน้า แล้วสบตากับดวงตาที่ลึกของธาวิน แต่เธอไม่ได้อ่อนแอท้อถอย เขาแสดงความนิ่งและสงบออกมา แล้วพุ่งหน้าไปที่ปลายจมูกเธอ มันจี๊กจี้บ้างให้เธอก้มหน้าลงอย่างเกรงตัว “เยอะมากขึ้นแล้วไงครับ ผมอยู่ข้างคุณอยู่ตลอด พวกเขายังจะสามารถกินคุณได้หรือยังไง?” เธอรีบเงยหน้าขึ้นมาทันที คำหวานของเขาก็ช่างพูดได้ดีจังนัก ทุกครั้งก็สามารถให้คนซึ้งจนน้ำตาไหลได้เลย แต่คำนี้ถ้าเป็นไทม์ที่พูดกับเธอในอดีต เธอคงจะดีใจจนตัวลอย แต่นี่เป็นธาวินผู้ชายที่ที่เยือกเย็น โดดเดี่ยว แต่ก็มีความรู้สึกตื้นตันอย่างแปลกๆ กลางดึกมีแต่คนบ้านอศักติน เธอไม่ได้อยู่ต่อที่นี่อีก ไปห้องน้ำทีหนึ่ง เมื่อออกมาก็ถูกไทม์ดึงไปมุมข้างๆ เขามีแรงเยอะมาก ดั่งตัวซัมเมอร์ไปแนบกับกำแพงทีเดียว แล้วกดมือเธอไว้ จากนั้นก็มีคำพูดร้ายๆออกมา“ซัมเมอร์ ฉันดูถูกเธอมากไปแล้วสิ นี่ก็พึ่งออกแรงได้ไม่กี่วันเอง กลับได้เป็นภรรยาธาวินซะแล้ว” “เธอปล่อยฉันนะ”ซัมเมอร์ดินรน ทั้งถีบทั้งเตะแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือ“เธอเป็นคนหักลังความรักของเรา กลืนบริษัทพิศุทธิ์ไป แล้วยังทำร้ายพ่อฉันอีก ฉันจะเป็นภรรยาใครมันเกี่ยวอะไรกับเธอ?” ไทม์จับคางเธอไว้“ฮี้ม ฉะนั้นแล้วเธอเลยหักลังตัวเองเพื่อมาแก้แค้นฉันและมายด์งั้นเหรอ?” คางเธอถูกจับจนเจ็บ ใบหน้าที่งามนั้นแน่นติดกัน แววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง อยากฆ่าเขามากนัก “แล้วทำไมเธอไม่มาขอร้องฉัน?ถ้าเธอขอร้องฉัน บางทีฉันอาจจะปล่อยเธอในฐานะความรักเรายาวที่ยืนหลายปีก็ได้นะ” ซัมเมอร์จ้องด้วยตาโต ขอร้องเขา?นี่เขากลับพูดคำพูดตกต่ำแบบนี้ออกมาได้ด้วยเหรอ “เธอไม่เหมาะ” “ฮี้ม ไม่เหมาะ?อย่าลืมนะ เมื่อก่อนเธอคาดหวังให้ฉันดีต่อเธอ ตอนนี้ฉันรู้ ถ้าภรรยาเธอเห็นเธอกับแฟนเก่าสนิทสนมแบบนี้ เธอลองทายสิว่าเขาจะคิดยังไง?” ซัมเมอร์เริ่มกังวล ไทม์ลากเธอไปที่ห้องน้ำชาย จึงคิดไม่ดีแน่นอน “เธอปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน” ซั้ด ชุดราตรีถูกเธอฉีดให้ขาด แล้วเผยให้เห็นผิวที่ขาวเนียน สีหน้าเธอซีดลงทันที แล้วตะโกนออกมา“ธาวิน ช่วยฉันด้วย” ไทม์ยื่นมือไปอบเอวเธอไว้ อีกมือก็ดึงเสื้อผ้า แล้วดันตัวเธอไปแนบประตูไว้ ใครก็เข้ามาไม่ได้ ปากถูกเขาปิดปากไว้ ซัมเมอร์เพียงรู้สึกว่าเธอขึ้นไส้มาก เธอกัดปากไทม์ไว้ แล้วใช้สุดแรงดันเขาออก หันไปก็อาเจียนทันที ไทม์กัดปากแล้วด่าออกมา เมื่อเห็นเธอจะหนี ก็ดึงมือเธอไว้ เธอร้องไห้ตะโกนออกมา“ธาวิน ช่วยฉัน” “เธอเรียกใครก็ไม่มีประโยชน์หรอก”เขาเห็นว่าไม่มีคน เลยลากซัมเมอร์ไปที่อู่จอดรถ เมื่อเปิดประตูออกกลับมีแสงที่แสบตาส่องเข้ามา พวกเขาใช้มือปิดตาไว้ ถึงแม้จะมองไม่ชัดว่าเป็นใคร แต่ซัมเมอร์ก็ตะกนขึ้น“ช่วยฉันด้วย เขาลวนลามฉัน” ประตูรถเปิดออก ธาวินมองพวกเขาไว้อย่างเยือกเย็น รอไปนานมากก็ไม่เห็นเธอออกมา โทรศัพท์ก็ไม่รับ คิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า เลยเตรียมตัวกลับไปก่อน แต่กลับคิดไม่ถึงว่าไทม์จะใจกล้าแบบนี้ “คุณไทม์สนใจภรรยาผมมากเหรอครับ?” ซัมเมอร์มองไปที่เขา แล้วสะบัดมือไทม์ออกทันที วิ่งไปหลบที่หลังเขา เสียงสั่นขึ้น“เขาจะลวนลามฉัน” ไทม์ขำออกมา“คุณธาวินครับ เขาเป็นคนอ่อยผมก่อน เขาเพียงแค่อยากใช้คุณหลอกแก้แค้นผมแค่นั้น”