บทที่ 2 เปลี่ยนแปลงความทรงจำ

หย่า? ธามหยุดชะงักฝีเท้า สายตาของเขาจ้องมองไปที่แผ่นหลังบาง ๆ ของเธอที่อยู่ตรงหน้าเขา “คุณหวังจะแต่งงานกับผมเองไม่ใช่หรือไง?” ไลลาอาเจียนน้ำเปรี้ยว ๆ ออกมา ดวงตาของเธอยังคงประดับไปด้วยหยาดน้ำตา แต่ในตอนที่เธอหันกลับมาพูดกับเขานั้น เธอยังคงพูดออกมาอย่างหนักแน่น “พอได้อยู่ด้วย ฉันก็รู้สึกว่าคุณก็งั้น ๆ แหละ” เธอยอมรับความผิดพลาดของเธอทั้งหมด อะไรที่พอจะทำได้เธอก็ทำหมดแล้ว แต่ว่าเธออดทนต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ๆ เธอรู้สึกเจ็บแปลบในใจแล้วตัดสินใจพูดออกมาว่า “หวังว่าคุณและน้ำรินจะมีความสุขนะคะ” แล้วเขาจะได้รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วน้ำรินเป็นคนอย่างไร “แล้วผมจะชดเชยให้คุณ” ธามก้าวเท้าเดินออกไปแล้วปิดประตูลงอย่างไร้เยื่อใย ธามก้าวยาว ๆ ออกไป หลังจากที่เขาลงจากเรือและเดินขึ้นรถของบริษัทไปแล้ว เขาถึงนึกได้ว่าน้ำรินยังคงอยู่บนเรือ เดิมทีเขาต้องการจะไปอธิบายกับน้ำริน แต่ว่าทำไมเขาถึงได้หงุดหงิดแล้วลงมาแบบนี้กันนะ? ธามเอามือนวดคลึงบริเวณหัวคิ้ว เขารู้สึกว่าไลลาทำให้เขาประสาทเสีย ในขณะที่เขากำลังลังเลว่าจะกลับไปหาน้ำรินดีไหม อยู่ ๆ เลขาที่นั่งอยู่ที่เบาะด้านข้างคนขับก็หันหลังกลับมา ก้มหน้าแล้วบอกกับเขาว่า “คุณธามครับ นี่เป็นของที่คุณไลลาฝากผมมามอบให้กับคุณครับ” เลขายื่นซองเอกสารส่งให้เขา เมื่อธามเปิดออกเขาก็มองเห็นตัวอักษรโดดเด่นเป็นสง่า เขียนเอาไว้ว่า ‘ใบสำคัญการหย่า’ “ป้าบ!” ซองเอกสารถูกโยนไปกระทบกับหน้าต่างรถยนตร์ “ยูเทิร์น! กลับไปที่เรือ!” ธามดึงเนคไทออกอย่างแรง เขาโกรธมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ เขาถูกไลลายั่วยุจนอารมณ์เดือนพล่านไปหมด! เลขาหันหน้ากลับไปอย่างเกรงกลัว เขาคิดในใจว่าคงมีแต่คุณไลลาเท่านั้นสินะ ที่สามารถทำให้คุณธามเดือดดาลได้ขนาดนี้? และในขณะนั้นเอง ไลลาที่อยู่บนเรือได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอนั่งแต่งหน้าอยู่ที่หน้ากระจก แต่ไม่รู้ว่าเธอเหม่อลอยไปตั้งแต่ตอนไหน เลยทำให้ลงเครื่องสำอางค์จัดไปหน่อย ไลลาจ้องมองดูตัวเองในกระจก เธอเปิดลิปสติกออกแล้ววาดหน้ายิ้มลงไปบนกระจก หน้ายิ้มที่เธอใช้ลิปสติกวาดออกมานั้นดูบิดเบี้ยวไม่สมส่วน สีหน้าของไลลาก็ไม่ค่อยสู้ดีเช่นกัน เธอกำลังจะหย่ากับธามแล้ว เธออดทนต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ๆ คนที่ดีใจมากที่สุดก็น่าจะเป็นน้ำรินและแม่ที่ชั่วร้ายของเธอสินะ? แต่ว่าในตอนแรกคนที่คบกับธามมาก่อนนั้นเป็นตัวเธอเองต่างหาก สองปีที่แล้ว เธอรู้จักกับธามด้วยเรื่องธุรกิจ ในตอนนั้นทั้งสองคนต่างไม่มีใครยอมใคร แล้วสุดท้ายทั้งคู่ก็เกิดความรู้สึกดี ๆ ต่อกัน แต่ที่แย่ก็คือ น้ำรินเพื่อนรักของไลลาก็ชอบธามมากเช่นกัน แต่ว่าธามไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย ในตอนหลังความสัมพันธ์ระหว่างธามกับเธอนั้นก็ได้พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ และเขาก็ได้ขอเธอแต่งงาน ไลลารู้สึกประทับใจมาก และได้ตอบตกลงเขาไป แต่ว่าในคืนนั้นธามก็ได้ประสบอุบัติเหตุอย่างกะทันหัน ในตอนที่เขาฟื้นขึ้นมากลับเข้าใจผิดคิดว่าคนที่เขารักคือน้ำริน เพื่อนรักของเธอนั่นเอง และสิ่งที่ทำให้ไลลาโกรธมากที่สุดเลยก็คือ น้ำรินยังมาขโมยสร้อยที่ธามมอบให้กับเธอไว้ไปด้วย บอกว่านั่นเป็นของ ๆ เธอ แล้วยังบอกอีกว่าในตอนนั้นคนที่คบกับธามนั้นก็คือเธอเอง ทำให้ไม่ว่าไลลาจะพูดอย่างไร ในสายตาของธามก็มีเพียงแต่น้ำรินคนเดียวเท่านั้น เรื่องเลยเถิดไปจนกระทั่งเขาเตรียมจะแต่งงานกับน้ำรินในเวลาเพียงแค่ไม่กี่สัปดาห์เท่านั้น! เธอเข้าใจไปว่าที่เธอได้แต่งงานกับธามนั้นถือว่าเธอชนะแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าเรื่องมันจะบานปลายจนถึงขนาดนี้ ไลลายิ้มออกมาอย่างขมขื่น แล้วเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เมื่อเธอกดรับสายก็ได้ยินเสียงของแพทย์ที่เป็นเจ้าของไข้ของธาม “คุณไลลาครับ จากที่ได้ตรวจสอบแล้ว พวกเราพบว่าจิตแพทย์และนักสะกดจิตบำบัดต่างก็มีปัญหา เมื่อสักครู่นี้ผมได้ดูบันทึกการรักษาของคุณธามแล้ว พวกเขาใช้วิธีการสะกดจิตบำบัดกับคุณธามไปครับ แล้วก็มีผลทำให้ความทรงจำของคุณธามถูกเปลี่ยนแปลงด้วยครับ”