บทที่ 32 พี่ชาย
จู่ก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากด้านหลัง เห็นแต่เงาของคนที่สวมด้วยชุดนอนกระโปรงสีขาววิ่งมาทางนี้ พุ่งเข้าหาร่างกายของกวีโดยตรง : “ พี่คะ! ”
ธามปล่อยมือลงโดยอัตโนมัติ ปล่อยกวี แล้วกวีก็ไถลลงไปนั่งอยู่บนพื้นทันที
ไม่รู้ว่าไลลาฟื้นขึ้นมาตอนไหน เวลานี้เธอคุกเข่าอยู่ข้างๆกวี ร้องไห้น้ำตาตก : “ พ