บทที่ 39 วินาที
ในวินาทีที่กวีกำลังจะปิดตาลง ประตูก็ถูกเปิดออก ไลลายืนเท้าเปล่าอยู่ด้านหน้าประตู อาจจะเป็นเพราะว่าด้านนอกเสียงดังเธอเลยออกมาดู หรือว่าอาจจะเป็นเพราะเบื่อก็เลยลงมา เมื่อเธอเห็นฉากตรงหน้า เธอก็ทำตาโตด้วยความตกใจ เธอกรีดร้องแล้วรีบวิ่งเข้ามา
“ไลลา อย่าเข้ามา!” ธามวิ่งไปกอดไลลาเอาไว้ เขาเอามือปิดตา