บทที่ 13 เล่นเป็นเพื่อนพวกเราหน่อย

“เธอมันคนไร้ยางอาย!ปันโกรธแล้วจิกตาไปที่เขา” ดีโน่ทำหน้าตาเย็นชาลงทันที “งั้นก็กลับไปสะเดี๋ยวนี้” ปันหันหลังกำลังจะเดินกลับ เธอไม่คิดเลยว่าดีโน่จะพูดแบบนั้นกับเธอ!เขาตั้งใจเหยียดหยามเธองั้นเหรอ? ตอนที่ปันกลับไปถึงบริษัทเธอก็ยังไม่หายโกรธ ตอนที่เธอกำลังจะขึ้นบันไดก็ได้ยินพนักงานเขาคุยกันว่า “เรื่องที่บริษัทจะเจ๊งเป็นเรื่องจริงไหม?” “จริงสิ ทางการเงินมีข่าวออกมาแล้วบอกว่าบริษัทเราหมุนเวียนเงินไม่ทัน หากภายในสัปดาห์นี้บริษัทเรายังไม่มีเงินพวกเราก็ต้องโดนไล่ออกกันทุกคน” “เป็นแบบนี้ได้ไง แล้วงานพวกเราหละ?” พอปันได้ยินที่พวกเขาคุยกันก็รีบไปถามที่พนักงานสองคนนั้น “คุณปันไม่รู้ข่าวเลยเหรอคะ?โปรเจคที่ท่านประธานแมนทำอยู่เกิดมีปัญหา บริษัทได้ทุ่มเงินมากมายกับโปรเจคนั้น แต่ตอนนี้.....น่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว......” ปันเหม่อลอยไปไกลตลอดหลังรู้ข่าวนี้ ตอนกลางคืนกลับถึงบ้านเธอยังเหม่ออยู่เลย เธอจิตหลุดไปทั้งคืน แมนทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เขาปอกผลไม้แล้วไปวางบนจานยื่นให้เธอกินและพูดแบบน้ำเสียงนุ่มนวลและอ่อนโยนว่า “ปันกินผลไม้หน่อยสิ จะได้แข็งแรง” ปันมองไปทางเขาด้วยสายตาที่สับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไม......ทำไมบริษัทจะเจ๊งแล้วแมนยังทำตัวนิ่งได้ขนาดนี้! หรือเขาไม่อยากให้เธอเป็นห่วงหรือกังวลอะไรเกี่ยวกับบริษัทเหรอ? แต่เขายิ่งเป็นแบบนั้นในใจของปันยิ่งรู้สึกไม่สบายใจยิ่งขึ้นไปอีก เขาคงจะต้องการแบบนั้นจริงๆ หลังจากที่แมนกลับไปปันก็รีบโทรไปหาดีโน่ทันทีเลย “ยังคุยข้อตกลงได้อยู่ไหม?” ดีโน่ไม่ได้พูดอะไรมากเขาบอกเลขห้องที่เขาพักให้ปันก็รีบวางสายเลยทันที ปันรีบไปตามเลขห้องที่เขาพูด ตอนที่เธอเปิดประตูเข้าไปเธอได้แต่กลิ่นเหล้าบนโต๊ะและขวดเหล้าหลายขวดที่ถูกเปิดแล้ว ปันไม่คิดว่าจะได้เห็นสภาพแบบนี้ เธออึ้งอยู่ที่เดิมไม่ขยับตัว จนกระทั่งดีโน่เริ่มจะอารมณ์เสียเธอถึงจะเดินไปทางเขาอย่างช้าๆ “ว้าว!นี่คือเด็กที่มาใหม่เหรอ?หน้าตาดีนะเนี่ย!” ปันกำลังจะบอกว่าไม่ใช่ แต่ดีโน่ไปพูดเบาๆที่ข้างหูเขาก่อน “ทำให้พวกเขามีความสุขถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องมาพูดเรื่องอื่น” ปันกัดฟันแน่นๆแล้วยิ้มแบบเกร็งๆ และฝืนใจทำด้วยความไม่เต็มใจ “ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันเทเหล้าให้นะคะ” พูดเสร็จเธอก็ยื่นมือไปจับขวดเหล้ากำลังจะเทใส่แก้วให้พวกเขา แต่ไม่คาดคิดว่าจะมีคนมาจับที่ข้อมือของเธอ เธอยังไม่ทันตั้งตัวก็โดนดึงเข้าไปในอ้อมกอดบนอกของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่ง “เทเหล้ามันสนุกตรงไหน?มากินกับฉันและเล่นอะไรกันหน่อยเธอว่าดีไหม?” ปันส่ายหัวแรงๆและมองไปทางดีโน่ด้วยสายตาที่ต้องการความช่วยเหลือ แต่ดีโน่ทำหน้าตาเหมือนมองไม่เห็นและจับแก้วขึ้นมาดื่มอย่างใจเย็น “ฉันแค่เทเหล้า ไม่ได้เป็นเพื่อนกินเหล้า......ฉันไม่ทำเรื่องนอกจากนี้”หน้าของปันซีดขาวไปหมดเลย “เธอจะแกล้งทำตัวเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ทำไม?ต้องการเงินไม่ใช่เหรอ”พวกเขาเอาเงินออกมาปึกใหญ่ๆปึกหนึ่งทำท่าจะยัดเข้าไปในกระเป๋าของปัน ปันตกใจกรี๊ดเสียงดังแล้วลุกขึ้นมาแต่ทำให้ผู้ชายคนนั้นสีหน้าจากที่ยิ้มๆเป็นสีหน้าที่อารมณ์ไม่ค่อยดี “ให้หน้าไม่เอาหน้า!” พูดจบเขาก็รีบดึงปันแล้วไปกดตัวเธอไว้บนโซฟาทันที ปันคิดไม่ถึงว่าสิ่งที่รอคอยเธอคือเรื่องพวกนี้เธอกลัวจนเรียกชื่อของดีโน่ “ดีโน่ช่วยฉัน!ช่วยฉันหน่อย!” พอทุกคนได้ยินปันเรียกดีโน่ก็ชะงักไปเลย มองไปทางดีโน่อย่างประหลาดใจ“เธอรู้จักเด็กนี่?” ดีโน่ยิ้มที่มุมปากพูดแบบเฉยชาว่า “คนที่รู้จักฉันเยอะแยะ”