已经是第一章了
บทที่ 9 อย่าเอามือที่สกปรกของเธอมาแตะต้องฉัน
คำพูดที่เหยียดหยาม ทำให้อรอุมาโกรธมาก แต่ก็ยังพยายามอธิบาย “ไม่ใช่นะ คุณกาจ คุณต้องเชื่อฉันนะ ฉันรักคุณ ฉันจะไปมีอะไรกับคนอื่นได้ไง....”
“เก็บความรักที่น่าตลกของเธอเอาไว้ซะ”
กาจพูดขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย จากนั้นก็ดึงแขนวุฒิไว้ แล้วรากวุฒิลงจากเตียง
วุฒิล้มลงกับพื้น หัวไปชนกับมุมโต๊ะพอดี เดิมทีก็ไม่ได้สติอยู่แล้ว ก็เลยเป็นลมไป
กาจมองด้วยสายตาเย็นชา หันหัว จ้องไปทางอรอุมา ถามขึ้น “เพราะว่าฉันเย็นชากับเธอใช่ไหม เธอถึงทนความเหงาไม่ได้ เลยมาหาวุฒิ แล้วทำไมตอนที่วุฒิจีบเธอ ทำไมไม่ตอบตกลงกับเขาซะ หรือว่าเธอทำไปเพราะเงิน เลยไม่ยอมปล่อยตำแหน่งเมียของฉันสักที”
“ไม่ใช่นะ ไม่ใช่....” อรอุมารีบคว้าแขนของกาจไว้ อยากอธิบาย แต่กลับถูกกาจดันตัวออก “อย่าใช้มือที่สกปรกของเธอ มาแตะต้องตัวฉัน”
สายตาที่มองอรอุมา เหมือนกำลังมองดูผู้หญิงที่นอกใจสามีไม่มีข้อดียังไงยังงั้น
อรอุมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน แต่เวลานี้ เสียงเด็กน้อยที่นอนอยู่ก็ดังขึ้นอีกที “อุแว๊ะ อุแว๊ะ.....”
เสียงร้อง ทำให้อรอุมาบีบรัดที่หัวใจ เธอกัดฟันทน ใส่กระดูมเสื้อ อยากไปอุ้มดูลูก กาจกลับอุ้มลูกขึ้นจากเตียงนอนเด็ก
อรอุมาคิดว่า นี่เป็นสัญชาตญาณของความเป็นพ่อ ไม่อยากให้ลูกร้องไห้
แต่คิดไม่ถึง ว่ากาจไม่เพียงไม่กล่อมลูก กลับก้มตัวลงดึงเส้นผมที่นอนอยู่บนพื้นของวุฒิมาเส้นหนึ่ง แล้วเดินไปทางประตู ส่งเด็กให้หัวหน้าพยาบาลคนหนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า “อุ้มไปเจาะเลือด ตรวจดีเอ็นเอ ดูว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของฉันรึเปล่า”
หัวหน้าพยาบาลมึนงง “ท่าน ท่านกาจ”
“ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ” น้ำเสียงกาจน่ากลัวมาก “มัวยืนงงอยู่ทำไม รีบพาไปตรวจดีเอ็นเอ”
“ค่ะค่ะ....” หัวหน้าพยาบาลทำตาโตตกใจ แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของกาจ มือหนึ่งอุ้มลูกไว้ มือหนึ่งกำเส้นผมเส้นหนึ่งไว้ ฝีเท้าที่ก้าวออกวิ่งไปอย่างไม่เป็นระเบียบ
คนที่มุงอยู่หน้าประตู ก็ถูกกาจไล่ไปหมด เสียงประตูปิดดังโคลม! ในห้องที่เงียบสะงัดเปรียบเหมือนขาดอากาศหายใจ ทำไมถึงได้เย็นยะเยือกเช่นนี้ อากาศแผ่วบางเหลือเกิน
สายตาที่ไร้ความหวังของอรอุมา หายใจแรงๆหลายครั้ง ยังไม่ช่วยให้เสียงเต้นแรงของหัวใจสงบลงมาบ้างเลย
กาจไม่เชื่อเธอ เขาสงสัยในตัวเธอ เขาสงสัยว่าลูกไม่ใช่ของเขา
ความไว้ใจที่กาจมีให้อรอุมา ดั่งเส้นด้ายที่เปราะบาง แค่ดึงก็ขาด
อรอุมากำผ้าปูเตียงไว้แน่น เธอกัดริมฝีปากจนมีเลือดออก กลิ่นคาวของเลือดเต็มไปในปากของเธอ เธอพยายามที่จะกล่อมตัวเอง ไม่ต้องกลัว พอผลตรวจออกมา กาจก็จะเชื่อเธอเอง เพราะยังไงลูกก็เป็นของกาจอยู่แล้ว ความเข้าใจผิด ก็จะหมดหายไป
แต่ว่า ผลตรวจดีเอ็นเอ ออกมา ตบหน้าเธออย่างแรง อรอุมามึนงงไปหมดแล้ว
เธอจับผลตรวจขึ้นมาด้วยมือที่สั่นไม่หยุด เสียงไม่เป็นเสียงพูดขึ้นว่า “ไม่นะ คุณกาจ ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่นอน ผลตรวจฉบับนี้ ลงชื่อผิดพลาดแน่นอน คุณจะไม่ใช่พ่อของเด็กได้ยังไง เด็กคนนี้เป็นลูกของคุณแน่นอน”
“พอแล้ว ฉันไม่อยากได้ยินคำแก้ตัวของเธอใดๆได้สิ้น อรอุมา เราหย่ากันเถอะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีกแม้วินาทีเดียว”
กาจนำเอกสารการหย่าวางไว้ที่เข่าของอรอุมา พร้อมเอาปากกาออกมา ยัดใส่มือเธอ พูดขึ้นว่า “เซ็นซะ”
已经是最新一章了
加载中
