บทที่ 11 โลกของเธอ เหลือแต่ความว่างเปล่า

เธอดีกับกาจมากจริงๆ ถึงขั้นที่รุนแรงที่สุดคือกาจจะเอาเลือดเธอไปช่วยอุรา เธอก็ไม่เคยคิดแค้น เธอรู้ดีว่ากาจมองเธอเหมือนเศษหญ้าข้างถนน แล้วทำไมถึงยังไม่ยอมหย่าอีก เธอรักกาจมากมายเพียงนี้เชียวเหรอ สายตาของกาจมีสะครู่หนึ่งที่สับสน แต่ว่าก็ทำให้กาจคิดได้อย่างรวดเร็ว ทุกครั้ง