บทที่ 30 พวกเรามีความสุขมาก   1/    
已经是第一章了
บทที่ 30 พวกเรามีความสุขมาก
อรอุมาเสร็จจากงานเลี้ยงแล้วกลับบ้าน แต่เธอรู้สึกเหมือนมีคนคอยเดินตามเธออยู่ตลอดเวลา แต่พอหันหลังกลับไปมอง ก็ไม่เห็นใครเลย เพราะบ้านห่างจากที่นี่ระยะทางเดินแค่สิบนาที อรอุมาตั้งใจเดินกลับไปเอง แต่ ณ เวลานี้ ภาพที่เคยฉายในทีวีที่เวลาดึกดื่นค่ำคืนหญิงสาวเดินคนเดียวแล้วถูกพวกโรคจิตบ้ากามเดินตามเพื่อ
已经是最新一章了
加载中