บทที่ 32 เก็บไว้ เพื่อเป็นที่ระลึก

เช้าวันรุ่งขึ้น กาจตื่นจากที่นอน แต่งตัวให้จีโน่เสร็จเรียบร้อย แล้วนั่งแท็กซี่ออกไป ไฟล์บินกลับกรุงเทพของเขาคือ 9 โมงเช้า มองดูนาฬิกา ตอนนี้คือเวลา 8 โมงเช้า ห่างจากเวลาเครื่องออกยังมีเวลาอีก 1 ชั่วโมง และระหว่างทางไปสนามบิน เป็นทางผ่านบ้านของอรอุมาพอดี กาจแววตาเศร้า พูดกับคนขับว่า “พี่ครับ ระห