已经是第一章了
บทที่ 42 อรอุมา ผมขอโทษ
ห้องหนังสือ
อรอุมาจ้องมองกาจ ถามขึ้น “กาจ คุณกำลังทำอะไรอยู่ ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้”
“อรอุมา.....” กาจก้าวเท้าออก อยากจับตัวเธอ อรอุมาได้แต่ถอยหลัง “หยุด! คุณอย่ามาเข้าใกล้ตัวฉัน คุณถอยหลัง!”
ภาพลักษณ์กาจผู้ที่มีแต่คนเกรงขาม ณ ตอนนี้รู้สึกมีแต่ความล้มเหลว “อรอุมา ฉันแค่คิดถึงเธอมาก เล
已经是最新一章了
加载中
