บทที่ 45 กาจ!
คำเรียกร้องของอุรา ทำให้กาจขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่มองไปมีดที่จี้อยู่ตรงคอของอรอุมาแล้ว เขากำมือแน่น จากนั้นก็เก็บมีดบนพื้นขึ้นมา
หัวใจของอรอุมาเต้นแรง จ้องมองกาจที่หยิบมีดขึ้นมา แล้วยกมือขึ้น เลงมีดไปตรงที่หน้าท้องของตัวเอง
“กาจ ไม่นะ!” อรอุมาตะโกนดังลั่น “ฉันไม่ต้องการให้คุณมาช่วยฉัน คุณไปเถอะ ฉัน