บทที่ 9 วิกฤติการแปล

ยี่หวาสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ ลุกขึ้นยืน เดินไปยังเคาเตอร์น้ำชา ชงชาแก้วหนึ่ง “ อื้ม ! นึกไม่ถึงว่า การชงชาของเธอก็เก่งขนาดนี้ ! ” เซลอนจิบชาน้อยๆ “ รสชาติน้ำชาอ่อนๆ สีก็สวยมาก อุณหภูมิกำลังพอดี ! ” ยี่หวามีอารมณ์ฟังเขา “ ชม ” ซะที่ไหน เธอเปลี่ยนหน้าเอกสารในมืออย่างรวดเร็ว เซลอนมองเธอไม่พูด ผู้หญิงตรงหน้า สีหน้าเย็นเรียบ ปล่อยบรรยากาศเย็นชาออกมา เป็นคนแปลกจริงๆ ผู้หญิงคนอื่น เห็นเขา เซลอน มีแต่หลงเขาตาเป็นมัน เธอนี่สิ ดีเลย มองเขาไม่ขึ้นชัดๆ ! “ สวัดดีค่ะ ประธาน ! ” จู่ๆปั้นชาก็ลุกขึ้นตะโกนขึ้นมา ทั้งสามคนมองไปยังระเบียงทางเดินพร้อมกัน ร่างสูงตรงของฟาโรห์เดินมาจากทางลิฟท์ข้างนั้น ได้ยินเสียงทักทาย แค่ “ อืม ” เสียงเดียวง่ายๆ ! เขาหน้าตาหล่อเหลาเข้มงวดกว่าผู้ชายอื่นๆ คำพูดไม่เยอะ มองเห็นเซลอน แค่เหลือบมองไปแว๊บเดียว ก้าวยาวเข้าไปในห้องทำงาน “ ประธาน รอก่อนสิครับ เท่อย่างนี้ทำไมล่ะครับ ? ” เซลอนถือกาแฟหนึ่งแก้ว กับชาหนึ่งแก้ว เดินไปยังห้องทำงานของประธาน ตามด้วยยี่หวาก็ชงกาแฟแก้วหนึ่ง ส่งไปยังห้องประธาน “ เลขายี่หวา เอกสารที่ฉันต้องการ เตรียมเสร็จแล้วหรือยัง ? ” คนที่กำลังเซ็นลายเซ็นอยู่หลังโต๊ะทำงานถาม “ ยังค่ะ ! ” ยี่หวาตอบกลับอย่างสงบ “ ยัง ? ” “ ฟาโรห์ ชาที่เลขายี่หวาชง ก็ไม่เลวนะ ! ” เซลอนที่อยู่อีกข้าง ที่นั่งอยู่บนโซฟาเอ่ยขึ้นมา “ นายหุบปาก ! ” หยุดคำพูดของเซลอนอย่างเย็นชา “ อื้ม ! ” ไม่รู้สึกอับอายสักนิด บนใบหน้าที่เหมือนนายแบบของเซลอนมีสีหน้าที่อ่านยากปรากฎขึ้น จู่ๆก็ยิ้มกว้าง “ นี่ ! เลขายี่หวา คุณทำงานไม่เสร็จ ทำให้บริษัทสูญเสีย ทำยังไงดี ? ” “ ขอโทษค่ะ ! ฉันรีบ........” ยี่หวาก้มศรีษะลง “ ฉันได้รับเอกสาร คือก่อนหน้า สิบห้านาที่ที่แล้วนี้ค่ะ ! ” “ ฉันจะเอาคือ เอกสารที่แปลเสร็จแล้ว ไม่ใช่เหตุผลของเธอ ! ” เสียงเย็นชาจู่ๆก็ดังขึ้น ตัดคำพูดข้างหลังของยี่หวาลงอย่างเฉียบขาด และดวงตาของเขาก็อ่อนแสงตามลงมา “ ค่ะ ! ” อยู่ๆร่างกายของยี่หวา ก็กระตุกไปทั้งร่าง มือถือกำถาดแน่นโดยอัตโนมัติ “ เอกสาร ฉันต้องการเอกสาร ! ” ฟาโรห์ลุกขึ้นยืนทันที สูททั้งร่างเผยร่างกำยำและขายาวมีเรี่ยวแรงออกมาอย่างพอดิบพอดี สายตาเย็นชาบ่งบอกถึงใบหน้าหยิ่งยะโสของเขา ความบ้าคลั่ง ทระนง และความเย็นชาที่ปล่อยออกมา ทำให้คนอื่นๆสั่นสะท้าน “ หลังสิบนาที หากเธอยังแปลไม่ออกมา งั้นก็รีบเก็บของไสหัวไปซะ ! ” “ ฉัน......” ยี่หวากัดฟันแน่น “ ค่ะ ! ” “ ฟาโรห์ มีคนแกล้งเธอชัดๆ ! ” เซลอนพูดขึ้นไขว้ขาอย่างนักเลง หลังจากยี่หวาออกไปแล้ว “ ก่อนหน้าสิบห้านาที ได้รับเอกสาร นายแปลออกมาได้หรอ ? ” “ ฉันต้องการ คือเลขาที่เหมาะสม หากไม่สามารถยืนหยัดอยู่ที่ห้องทำงานได้ งั้นก็ไม่เหมาะสม ! ” ฟาโรห์พูดอย่างเย็นชา “ บริษัทไม่ใช่การกุศล ! ” “ กาแฟและชาที่เลขายี่หวาชง ไม่ใช่อร่อยแบบธรรมดา หากเป็นอย่างนี้ ฉันสามารถเอาคนของนายมาเป็นของฉันได้หรือเปล่า ? ” เซลอนเหลือบตามองฟาโรห์ ดวงตามีความคิดไม่ค่อยดีผ่านไป “ นายอยากพูดอะไร ? ” “ ให้เธอทำงานกับฉันไง ! ” เซลอนยักคิ้ว “ สิบนาที เธอแปลไม่ออกมาแน่ ! ” “ เธอไม่ได้ ! ” ฟาโรห์เลิกคิ้วขึ้นสูง “ ประชุม ! ” พูดแล้ว ฟาโรห์สีหน้าเรียบนิ่ง เดินออกไปก่อน จู่ๆก็เจอยี่หวาหน้าประตู “ ประธานค่ะ เอกสารที่คุณต้องการค่ะ! ” ในมือยี่หวาถือเอกสารที่เพิ่งปริ้นออกมา ยื่นไปตรงหน้าของฟาโรห์ ตะลึงไป เซลอนเกือบจะถูกชาสำลัก “ คุณยี่หวา คุณ คุณแปลออกมาแล้ว ? ” ยี่หวาพยักหน้า ดวงตาเรียบนิ่งและใจเย็น เซลอนจ้องมองผู้หญิงตรงหน้า เขาที่ฉลาดมาตลอด กลับมองผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ไม่ออก ดวงตาของฟาโรห์หรี่ลงน้อยๆ ไม่พูดอะไรสักคำ รับเอกสารมา มองแว๊บหนึ่ง หันหลังเดินไปยังห้องประชุม “ คุณยี่หวา มนุษย์พระเจ้า ? ” เซลอนยกนิ้วโป้งให้เธอ ยี่หวาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก โชคดี เอกสารฉบับนี้ เธอเห็นตอนที่ฟาโรห์และไอรดาออกไปทำงานนอกพื้นที่ ลองแปลดู แล้วเก็บไว้ในคอม เมื่อกี้ เธอหาดู กลับหาเจอ “ หวา เธอแปลตอนไหนหรอ ? ” ยังอึ้งอยู่ ปั้นชารีบเข้ามาถามก่อน “ ก่อนหน้านี้แปล ไม่นึกว่า ยังเหลือไว้อยู่ ! ” “ ว้าว ! ครั้งนี้ ไอรดาต้องอึ้งไปเลยแน่ ! ” นั่งลงต่อ ไอรดาหน้าตาบูดบึ้งเดินเข้ามา “ ยี่หวา ในเมื่อคุณแปลตั้งนานแล้ว ทำไมยังบอกว่า ไม่ได้แปล ? เล่นกับฉัน มีความสนุกหรอ ? ” “ คุณไอรดา ขอโทษนะคะ ฉันไม่รู้ว่าเอกสารฉบับนี้ เป็นฉบับที่ฉันเริ่มแปล ! ” ยี่หวากล่าวอย่างสงบ มองสำรวจอย่างเย็นชา ไอรดายกยิ้มอย่างดูถูก “ ประธานให้คุณไปห้องประชุม ! ” “ ค่ะ ! ” ยี่หวาลุกขึ้นยืน เดินไปยังห้องประชุม “ ประธานคะ ! ” ยืนอยู่ข้างๆฟาโรห์ ถามอย่างอย่างมีมารยาทว่า “ คุณเรียกฉัน ? ” “ นั่งลง ! ” ฟาโรห์ไม่ได้เงยหน้าขึ้น “ นี่ไม่เหมาะสม ! ” ยี่หวามีสิทธิ์อยู่ร่วมกับบริษัทประชุมกับบริษัทอื่นที่ไหนกัน ? “ บอกให้เธอนั่ง เธอก็นั่ง ! ” ฟาโรห์เงยหน้าขึ้น เหมือนกับบอกให้เธอนั่งข้างเขา “ นั่งสิ คุณยี่หวา ! ” เซลอนวิ่งมาดึงเก้าอี้ออกให้เธออย่างเร่งรีบ “ ขอบคุณค่ะ ! ” “ ไม่ต้องเกรงใจ คุณยี่หวา ฉันชอบคนทำงานที่เตรียมพร้อมอยู่เสมอ ! ” เซลอนว่างๆเลยขยันหน่อย เมื้อครู่แบบนั้น ขนาดฟาโรห์ยังอึ้งไปเลย เขาไม่ค่อยมีอารมณ์ความรู้สึกเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ ครั้งนี้ถูกกระทบเข้าแล้ว เซลอนแค่คิด ก็ตลกแล้วด้วยซ้ำ “ อื้ม ! ” ยี่หวาก้มศรีษะลง นั่งอยู่ข้างๆฟาโรห์อย่างสงบเสงี่ยม ตามหลังมาด้วย ไอรดาพาคนสองคนที่มาประชุมของบริษัทอื่นเข้ามาในห้องประชุม สายตามองมาถึงยี่หวา มีความอิฉฉาริษยาปรากฎออกมา “ อย่านึกว่า เตรียมไว้ก่อนหน้านี้แล้วจะแน่ ! ” น้ำเสียงเย็นชาเหมือนน้ำเย็นหนึ่งกะลำมัง สาดเข้ามา ยี่หวานิ่งไปชั่วครู่ ไม่เข้าใจประธานกำลังพูดอะไร “ ฟาโรห์ ! หากไม่ได้เตรียมไว้ ก็จะถูกรังแก ? ดังนั้น ในชีวิต ก็ต้องเตรียมพร้อมไว้ทุกอย่าง หวา ใช่สิ ผมสามารถเรียกคุณว่าหวาได้ไหม ? ” สีหน้าเซลอนเต็มไปด้วยความหวัง “ ตามใจค่ะผู้จัดการเซลอน ! ” เธอสามารถพูดอะไรได้ เขาเป็นผู้จัดการ ตำแหน่งใหญ่สามารถทับคนตายได้เลย “ หวา ต่อไป ผมก็เรียกคุณอย่างนี้แล้วนะ ผมบอกให้คุณ ที่ทำงาน ก้าว ก้าวหนึ่ง เป็นก้าวที่ต้องมีรอยเท้าเลือดเดินผ่านมา ฆ่าคนแบบไม่มีรูปร่าง คุณต้องระวังนะครับ ! ” “ นายจบหรือยัง ? ” หยุดอย่างเย็นชา สายตาของฟาโรห์คมเฉียบเหมือนมีด ยี่หวาสูดหายใจเข้าลึกๆ ได้แต่พยักหน้า avl เป็นบริษัทที่หนึ่งสำหรับผู้หญิงระหว่างประเทศ สิ่งที่ทำคือแฟชั่นแบรนด์ดังที่อยู่ข้างหน้าสุด ดีไซน์เนอร์ของบริษัทเป็นดีไซน์เนอร์ระดับโลก ความนึกคิดการดีไซน์ของพวกเขามีแต่ แบรนด์เสื้อผ้าที่อยู่ที่เส้นชายแดน และ avl ทำให้สัปดาห์แฟชั่นโลก มีคลื่นกระทบ แล้วกระทบอีก คนที่เข้ามาคือ ผู้นำหญิงที่อายุประมาณ ยี่สิบเจ็ด ยี่สิบแปด และผู้ช่วยชายของเธอ หญิงสาวผมสั้น แต่งหน้าอ่อนๆ สายตาเฉียบคมและสอดส่องมองไปรอบๆคล้ายกำลังมองสำรวจสิ่งต่างๆ พยักหน้าให้กับฟาโรห์แล้ว นั่งลงที่ที่จัดไว้ให้ “ ประธานฟาโรห์ เริ่มกันเถอะ ! ” ฟาโรห์พยักหน้า เป็นเธอ----จูเลีย ดีไซน์เนอร์ชื่อดังระดับโลก ก็ว่าสายตาถึงได้มองสอดส่องไปทั่ว เป็น ดีไซน์เนอร์ที่สำคัญที่สุดของ avl นี่เอง “ คุณจูเลีย ต่อจากนี้ไป เรื่องของ avl ให้เลขายี่หวาเป็นคนรับผิดชอบ ! ” “ เลขายี่หวา ? ” จูเลียอึ้งไป มองสำรวจยี่หวาหนึ่งรอบ ยี่หวาและเซลอนก็อึ้งตามไปด้วย ไม่เข้าใจ ว่า ฟาโรห์ หมายความว่ายังไง “ ประธานฟาโรห์ หากฉันเดาไม่ผิด เหมือนกับคุณ ส่งคนใหม่ที่เพิ่งเข้าทำงานในบริษัท มาร่วมเป็นผู้ร่วมทำงานด้วย น่ากลัวว่าจะไม่เหมาะสมนะคะ ? ” “ เธอมีความสามารถนี้ ! ” ฟาโรห์เงยหน้าขึ้น มือประสานกัน มองจูเลีย “ คุณจูเลียไม่เชื่อใจสายตาของผม ? ” มองฟาโรห์นิ่งอยู่นาน “ งั้นก็ได้ ! คุณยี่หวา นี่คือแฟชั่นที่เพิ่งดีไซน์ออกมา หวังว่าคุณยี่หวาจะช่วยให้คำแนะนำหน่อย ! ” จูเลียเอาภาพแผ่นหนึ่งออกมาจากแฟ้ม เลื่อนไปยังตรงหน้าของยี่หวา เกือบจะทุกคนที่รู้ว่า นี่เป็นแฟชั่นที่จูเลียดีไซน์ออกมาใหม่ในปีนี้ ยี่หวาไม่ใช่คนที่ติดตามแฟชั่น แต่เธอเคยได้เห็นเสื้อตัวนี้ออกงานมาก่อน น่าเสียดาย ที่ไม่มีคนรู้ว่านี่เป็นผลงานที่ไม่สมบูรณ์แบบ เพราะวันที่ออกงาน เธอเล่นกับเชย์อยู่ที่ลาน เห็นจากจอขนาดใหญ่ เสื้อตัวนี้ตรงเอวดีไซน์ได้ไม่ละเอียดพอ ! “ นี่เป็นตัวที่ไม่สมบูรณ์แบบ ! ” คำพูดของยี่หวา ทำให้ทุกคนตกใจ “ ค่ะ ? ! ” จูเลียอึ้งอยู่ในใจ สายตาที่เหมือนกับเคยฝึกมาก่อน ที่ไม่เหมือนใคร ไม่ใช่แค่ทำให้จูเลียที่นั่งอยู่อีกข้างอึ้ง ยิ่งทำให้ฟาโรห์ตกตะลึงด้วย ไม่นึกว่าเธอจะมีความถนัดในด้านนี้ ในใจของเซลอนเต้นตึกตัก เธอฝึกบัญชีไม่ใช่หรอ ? กลับรู้จักกับแฟชั่นดีขนาดนี้ ทำไมยังสวมด้วยชุดเชยๆอยู่อีก ? “ ประธานฟาโรห์ ฉันเห็นด้วยกับการร่วมงานกับคุณยี่หวา ! ” จูเลียกล่าว ยี่หวาอึ้งไป ยิ้มให้เธอ ไม่เสียแรงที่เป็นดีไซน์เนอร์ของ avl กลับไม่สนที่เธอพูดว่า ผลงานของเธอไม่สมบูรณ์แบบ ก็ว่ามีคนมากมายนับถือการดีไซน์ของจูเลีย เธอไม่ได้หยิ่งผยองกับความรู้ของตัวเองเลยซะนิด ยังคงมีระดับในการทำงาน และการยอมรับคำแนะนำที่ยุติธรรม “ หวา ประธานให้เธอรับผิดชอบ และร่วมงาน กับ avl เลยนะ ! ” ปั้นชาพูดอย่างยินดีและอิฉฉา “ ขนาดฉันยังอิฉฉาเธอเลย ! ” ยิ้มบาง ความสัมพันธิ์ระหว่าง บริษัทธนากับ avl คือ การร่วมงานกัน และหุ้นส่วนของ avl สามสิบเบอร์เซ็น เป็นของบริษัทธนา และแฟชั่นฤดูหนาวครั้งนี้ เป็นการร่วมงานกันของ บริษัทธนา ยี่หวาไม่รู้ว่า ทำไมฟาโรห์ถึงเอางานที่สำคัญมากอย่างนี้มอบให้เธอ นี่ควรเป็นเรื่องที่แผนกผู้จัดการทำนี่นา ! ในห้องทำงานขนาดใหญ่ ชายร่างสูงใหญ่นั่งอยู่บนโซฟา ขายาวไขว้กันอย่างสบายๆ กระดุมสองเม็ดบนเสื้อเชิ้ตแกะออกจากกัน เผยอกแกร่งกำยำออกมา ผมหลุดลุ่ยลงมาไม่กี่เส้น ปิดบังใบหน้าหล่อเหลาของเขา ขนตายาวหนา และข้างๆ มีไอรดาออดอ้อนอยู่อย่างสุดกำลัง “ ฟาโรห์คะ ~