已经是第一章了
บทที่ 17 เก้าสิบเก้า
ทุกๆคนกลั้นลมหายใจกันหมด ไม่เคยเห็นผู้ชายสวมสูทมาที่เมืองไม่มืดนี้ และผู้ชายคนนี้ไม่รู้ว่าจะใช้คำอะไรมาเปลียบเทียบ เห็นแต่ว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตาหล่อเหล่าเหมือนซาตาน ที่ที่ดวงตาเรียวมองผ่านอย่างลวกๆ เหมือนความมืดยามค่ำคืน แปลกคล้ายกับสายตาสุนัขจิ้งจอก ซ่อนความหนาวเหน็บไว้อย่างพูดไม่ออก ทำให้คนท
已经是最新一章了
加载中
