已经是第一章了
ตอนที่10เธอเห็นอะไรมาเหรอ
ตอนที่10เธอเห็นอะไรมาเหรอ
หาที่นั่งและนั่งลงแล้วพนักงานเสิร์ฟ์ก็นำอาหารที่สั่งมาเสิร์ฟจนครบ
ไห่วี่หันไปมองดูถุงที่อยู่ข้างๆเธอหลายใบ“ฮู่วเธอออกมาเดินเล่นบ้างแล้วหลายวันมานี้ฉันเบื่อแทบตายไม่แม้แต่จะโทรหาฉันไม่สนใจกันจริงๆ”
ถึงแม้จะพูดว่าไม่พอใจแต่หน่วนหยางรู้ว่าหล่อนก็แค่พูดพูดไปเท่านั้นผู้หญิงคนนี้ปากคมเป็นมีดใจอ่อนเป็นเต้าหู้
“ฉันลาออกแล้ว”เธอเอ่ยกับไห่วี่อย่างราบเรียบ
“เธอลาออก?”ไห่วี่มองเธออย่างไม่น่าเชื่อ
หน่วนหยางเล่าถึงเรื่องที่เธอลาออกอย่างเรียบง่ายอีกครั้งไห่วี่เกือบจะตบโต๊ะลงไป“นังตัวดีไร้ยางอายไปคิดบัญชีกับหล่อนเถอะ”
หน่วนหยางยิ้มแล้วส่ายหัว
ไห่วี่ขุ่นเคืองจนไม่สงบ“หรือว่าเธอจะยอมให้หล่อนขี่หลังเธอแล้วอึฉี่รดหัวเธออย่างนี้เหรอ?”
หน่วนหยางแทบจะพ่นน้ำชาที่เพิ่งดื่มเข้าไปออกมาคำพูดของผู้หญิงคนนี้ไม่ต้องสยองขวัญขนาดนี้ก็ได้ยังไงก็เป็นคุณนายน้อยของชนชั้นสูงไม่มีความเป็นกุลสตรีสักนิดเลย
“เก่าไม่ไปใหม่ก็ไม่มาสิเปลี่ยนสภาพแวดล้อมดูก็ไม่เลวฉันคิดว่าการมองหางานที่เท่าเทียมกันน่าจะเป็นการยากเพราะมีปัญหาเรื่องเวลา”
“ถ้าเธอมีปัญหาอะไรเรื่องเงินก็เพียงแค่บอกฉันโดยตรง”ไห่วี่รู้มาโดยตลอดว่าชีวิตของเธออยู่ในสถานการณ์ที่ยากจนข้นแค้นตกงานแน่นอนว่าผ่านไปอย่างยากลำบากแน่ๆ
“วางใจเถอะถึงฉันจะหิวแต่ก็ไม่ให้ลูกทูนหัวของเธอต้องหิวอยู่แล้วใช่ไหม?ภายในหนึ่งเดือนถ้าสามารถแก้ปัญหาเรื่องงานใหม่ได้ก็ไม่มีปัญหาอะไรถ้าแก้ไขไม่ได้จริงๆค่อยขอยืมเงินเธอละกัน”
ถ้าเป็นเมื่อก่อนหน่วนหยางคงไม่เกรงใจหล่อนอย่างแน่นอนแต่ว่าคราวนี้เธอมีความลังเลเล็กน้อย
อันที่จริงแล้วชีวิตในตระกูลเกิ่งของไห่วี่ก็ไม่ด้สวยงามอย่างที่แสดงออกมาทั้งหมดต้องดูสีหน้าผู้คนและฟังคนซุบซิบนินทา
ยังจำได้มีครั้งหนึ่งที่โทรไปหาไห่วี่ที่ตระกูลเกิ่งคนที่รับสายคือแม่สามีของไห่วี่หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เอาเสียเลยว่า“โทรผิดแล้วไม่มีคนๆนี้”
ในตอนนั้นเธอจ้องมองมือถืออยู่สักพักภายในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกหลายหลายแต่ไม่มีรสชาติเลย
“ถ้าไม่อย่างนั้นเธอก็ไปที่บริษัทของเซินหลินเถอะฉันจะให้เขาเตรียมตำแหน่งไว้ให้เธอยังไงเธอก็มีความสามารถจะต้องไม่เลวร้ายกว่าที่เดิมแน่ๆ”ไห่วี่เสนอขึ้นมาดูเหมือนว่าเธอตื่นเต้นกับข้อเสนอนี้อยู่เล็กน้อย
“เรื่องนั้นตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอกับสามีเป็นยังไงบ้าง?”หน่วนหยางเพิ่งจะเอ่ยถามออกไปเธอก็คิดอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ขาดเดิมเธอไม่ได้อยากจะพูดเลยแต่เธอก็ซ่อนสิ่งที่อยู่ในใจไม่ได้
ถ้าหากไห่วี่ให้คำตอบที่เด็ดขาดและชัดเจนกับเธอคำถามของเธอก็จะหยุดลงเท่านี้
เพราะสุดท้ายแล้วการถามขึ้นมาถึงความรักสามีภรรยาของผู้คนเป็นเรื่องที่ไม่มีเหตุผลมันน่าเบื่อและเธอเองก็ไม่ใช่พวกชอบซุบซิบนินทา
ควันสีขาวที่ลอยพวยพุ่งขึ้นจากหม้อไฟรอยยยิ้มของไห่วี่ค่อยๆลดตกลงมานอกจากน้ำซุปที่กำลังส่งเสียงเดือดอยู่แล้วบรรยากาศก็สงบเงียบจนทำให้คนรู้สึกไม่สบายใจ
หน่วนหยางยิ้มและเตรียมที่จะบอกว่าตัวเองโดยการซุบซิบนินทาหลอกหลอนมาเท่านั้นดังนั้นไห่วี่ไม่ต้องเก็บไปใส่ใจแต่ทว่าไห่วี่กลับเปิดปากในตอนนี้เองว่า“เธอเห็นอะไรมาเหรอ?”
ครั้งนี้เป็นตาของหน่วนหยางที่เงียบไปบ้าง
ผ่านไปสักพักไห่วี่ก็หยิบตะเกียบขึ้นมาคีบเนื้อชิ้นใหญ่และผักออกมาจากหม้อแล้วเป่าสองสามครั้งแล้วใส่เข้าไปในปากโดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิของน้ำซุปเคี้ยวคำใหญ่ไปพลางพร้อมกับเอ่ยว่า“ฉันรู้มานานแล้วล่ะว่าเขาเลี้ยงดูคนรักอยู่ข้างนอกแล้วยังมีมากกว่าหนึ่งคนคาดว่าเปลี่ยนทุกวันทั้งอาทิตย์ก็ยังไม่ซ้ำเลยตั้งแต่นักศึกษาไปจนถึงเลขาหรือนางแบบนักแสดงสถานะของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันคนนั้นที่เธอเห็นสวยเหมือนฉันไหมล่ะ?”
ไห่วี่ในเวลานี้ทำเหมือนกับพูดคุยเรื่องของคนอื่นน้ำเสียงสงบราบเรียบแต่ว่าความเจ็บปวดในดวงตาถึงอย่างไรก็ไม่สามารถปิดบังไว้ได้
****************************************************************
已经是最新一章了
加载中
