บทที่ 510 หลินย่งถิง เจ้าโง่คนนี้อย่างคุณ

บทที่ 510หลินย่งถิง เจ้าโง่คนนี้อย่างคุณ รวดเร็วมาก ยามก็ได้เข้ามา แล้วก็ลากฉันไปที่หน้าประตูใหญ่ ฉันไม่ไป ถ้ายังไม่ได้พบแน่ซี ฉันก็จะไม่ไปไหน หลินย่งถิงยังไงเขาก็ต้องเลิกงานลงมา ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันก็จะรอเขา แต่ว่ารอจนถึงตอนเย็น ฉันก็ไม่เห็นหลินย่งถิงออกมา