已经是第一章了
ตอนที่83โปรดให้อภัยด้วย
ตอนที่83โปรดให้อภัยด้วย
“นายรู้อะไรมาอีกความล้มเหลวแค่นี้อะไร....เหอะในสายตาของคุณการสูญเสียแม่ก็แค่นี้น่ะเหรอเยอรมันคุณไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้นคุณมีสิทธิ์มาพูดมั่วๆแบบนี้ได้ยังไง”
ดวงตาของหญิงสาวแดงก่ำคลอไปด้วยน้ำตาใครเห็นเป็นต้องรู้สึกสงสารแต่เยอรมันกลับมองไปแค่แวบหนึ่งก็รู้สึกเป็นห่วงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“พอแล้วชนาผมหาให้คุณแน่”น้ำเสียงของเขามีท่าทีรำคาญนิดหน่อยเอ่ยสั่งอย่างแข็งกระด้าง“ห้ามร้อง”
หยดน้ำตาของเกสรที่เหมือนจะร่วงแหล่ไม่ร่วงแหล่คาอยู่ในตาของเธอเธอมันดื้อรั้นเกินไปพยายามจะเก็บด้านที่อ่อนแอของตนกลับเข้ามา
ไอ้ตาบ้านี่ไม่มีหัวใจหรือไงกันขนาดน้ำตายังสั่งไม่ให้ไหลเลย
หึเอาเข้าจริงๆเขาก็คงจะเอียนกับเธอเต็มทีถ้าเปลี่ยนมาเป็นแขไขเขาคงจะรีบโอ๋อย่างเร็วเลยแหละ
คงเป็นเพราะหมดแรงเหนื่อยเพลียทั้งกายและใจปากที่บอกว่าไหวแต่ความเป็นจริงพอกลับถึงบ้านก็เหนื่อยจนหลับไปอย่างช้าๆ
ทว่าก็นอนได้อย่างไม่สงบสักทีขนาดในฝันยังมีเสียงร้องเรียก"ชนาชนา”อยู่อย่างนั้นทำเอาเยอรมันยิ่งได้ยินก็ยิ่งขมวดคิ้วแน่น
“กัมพลไปหาข้อมูลครอบครัวเกสรมาให้ผม”เมื่อปิดประตูเยอรมันก็โทรสั่งลูกน้องทันที
อันที่จริงก่อนหน้านี้ก็ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยดูพื้นเพข้อมูลของเกสรแต่ตอนนั้นเขาก็แค่เปิดผ่านๆไปไม่ได้สนใจว่าในบ้านเธอมีกี่คนเบื้องลึกเป็นยังไงบ้างตอนนี้เขากลับมาสนใจเรื่องในอดีตของเกสรบ้างแล้ว
กว่าเกสรจะตื่นขึ้นมาก็ปาไปรุ่งเช้าวันที่สองแล้วที่แปลกก็คือเยอรมันยังคงนอนอยู่ข้างๆเธอไม่ได้ออกไปไหน
พอเธอจะขยับเยอรมันก็ลืมตาโพลงราวกับรอเธอตื่นขึ้นมา
“ชนาโทรมาหาเธอ”เยอรมันชิ่งพูดก่อน“บอกว่าสองวันนี้เขาอยากอยู่เงียบๆคนเดียวไม่กลับมาที่นี่สักพัก”
เกสรโล่งอกทันทีถ้าน้องชายพูดอย่างนี้ก็แสดงว่าเขารับความจริงได้แล้ว
“เขาได้พูดอะไรอีกไหม”
เยอรมันค่อยขยับเข้าใกล้เธอ“แล้วก็บอกให้เธอดูแลสุขภาพดีๆ”
เกสรสีหน้ามืดมนและชายหนุ่มก็พูดต่อ“เมื่อคืนพอผมรับโทรศัพท์แทนคุณก็นอนไม่หลับเลยคุณควรจะชดเชยหน่อยหรือเปล่า”
“ฉันไม่ได้บอกให้คุณรับสักหน่อย”เกสรอารมณ์ไม่ดีขนาดอาการหวาดกลัวและเสแสร้งเหมือนปกติก็ไม่มีแล้ว
เยอรมันยังคงพูดต่อไป“ถ้าไม่ใช่เพราะผมคุณหลับลึกขนาดนั้นคงจะพลาดสายน้องของคุณแน่ๆ”
เกสรเงียบไปชั่วครู่เหมือนว่ามีเหตุผลเหมือนกันแต่ยังไงซ้ะเมื่อวานเขาก็พาเธอหาไปพักหนึ่งเธอจึงยอมเอ่ยพูด“ขอบคุณ”
“แค่พูดขอบคุณใครๆเขาก็พูดได้”
เกสรมองบนอย่างเบื่อหน่าย“บอสเยอขอโทษด้วยนะคะตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะมาเอาอกเอาใจคุณและก็ไม่รู้ว่าจะมีวิธีอะไรมาขอบคุณคุณเอาเป็นว่ารอให้ฉันกลับมาเป็นปกติก่อนแล้วคุณจะสั่งอะไรก็เชิญได้ไหมคะ”
เยอรมันไม่โต้แย้งอะไรและลุกยืนทันที“ลาหยุดให้คุณแล้วพักผ่อนอยู่ที่บ้านก่อนแล้วค่อยไปกอง”
“บอสเยอคุณไม่คิดว่ามันแปลกๆเหรอ”เกสรจ้องเขม็งไปที่เขาก่อนจะพูดเนิบๆ“สองสามวันนี้คุณเหมือนจะเป็นห่วงฉันเกินงามไปหรือเปล่านี่เป็นการดูแลพื้นฐานของคู่นอนเหรอคะ”
“ไม่อย่างนั้นล่ะเธอคิดว่าไง”เยอรมันเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง
เกสรยิ้มอย่างเยือกเย็น“ฉันก็คิดว่าบอสเยอจะตกหลุมฉันอย่างไม่รู้ตัวไงคะทำเอาฉันดีใจเก้อเลย”
ทั้งๆที่รู้ว่าคำพูดหวานๆพวกนี้เป็นคำพูดปกติของหญิงสาวทว่าในก้นบึ้งของหัวใจเขาก็แอบกระเพื้อมเบาๆถึงกระนั้นก็ยังคงแสยะยิ้มที่มุมปาก
“ทางที่ดีดูแลตัวร่างกายตัวเองดีๆไม่อย่างนั้นเธอจะไม่ได้รับความรักอะไรอีก”
“งั้นก็ขอบคุณบอสเยอด้วยนะคะที่หวังดีเตือน”เกสรโต้กลับด้วยสีหน้าเดิม“แต่บอสเยอก็ชอบทำตามใจตัวเองตลอดพอนึกสนุกก็คงไม่ห่วงว่าฉันจะเป็นตายร้ายดีอะไรหรอกมั้งคะ”
นี่คงเป็นคำพูดประชดก่อนหน้าเรื่องราวที่ไร้ซึ่งความโรแมนติก
“เกสรผมอยากให้คุณเอาเวลาไปคิดคำพูดเอาอกเอาใจผมมากกว่าจะมาประชดประชันผมนะ”เยอรมันพูดพลางคลำมือไปที่กระดุม“คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้มีความอดทนมากขนาดนั้น”
เมื่อได้ยินชายหนุ่มกล่าวเตือนเกสรก็อ่อนลงทันที“ฉันจะไปกล้าประชดประชันคุณได้ยังไงล่ะคะบางครั้งก็มีหลุดปากไปบ้างถ้าพูดไม่เข้าหูบอสเยอไปบ้างก็โปรดให้อภัยด้วยนะคะ”
เยอรมันมองเธอด้วยสีหน้าเยือกเย็นก่อนจะก้าวเดินออกจากห้องไปอย่างมั่นคง
เมื่อเงาหลังของชายหนุ่มค่อยๆเลือนหายไปจากประตูในใจของเธอก็แอบจิตตกนิดน้อยตอนแรกคิดว่าหลังจากเรื่องเมื่อคืนเขาจะคั้นถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้นสุดท้ายกลับไม่ถามอะไรเลยสักกะคำเดียว
ปฏิกิริยาแบบนี้มันทำกับคนแปลกหน้าเท่านั้นแหละเธออุตส่าห์ทำพูดว่าเขาเป็นห่วงสุดท้ายก็โกหกทั้งเพ
เนื่องจากเยอรมันสั่งไม่ให้ออกข่าวเกี่ยวกับเรื่องที่แอนตี้แฟนคลับโจมตีเมื่อวันนั้นผ่านโซเชียลมีเดียทุกชนิดเรื่องนี้เลยเป็นแค่ข่าวลืออยู่แค่ในวงการแต่ก็ไม่ได้ดึงดูดคนให้มาสนใจหรือตรวจสอบความจริงใดๆ
แอนตี้แฟนคนนั้นก็คือแฟนคลับอันดับต้นๆของพลอยตามข่าวที่ลือมั่วกันในอินเทอร์เน็ตบอกว่าเกสรคือ‘คนร้าย’ที่แฝงตัวขายชื่อเสียงของพลอยเลยมีจุดสุดท้ายแบบนี้
กองถ่ายไฮบิชณกองถ่ายกองหนึ่ง
“เฮ้อฉันนี่มันประมาทจริงๆไม่ดูแลเกสรให้ดีเลยทำคุณพลอยลำบากเลย”ดมสาพูดขอโทษอย่างจริงใจกับพลอยที่อยู่ในห้องแต่งตัว
พลอยจึงรีบเอ่ยตอบ“อย่าพูดอย่างนี้สิจ๊ะเป็นแค่อุบัติเหตุน่ะโทษเธอได้ยังไง”
แต่ดมสาก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี
ตอนนั้นเองเสียงเกสรที่คุยอยู่กับคนในกองดังแว่วมาแต่ไกลดมสาจึงหันไปหาเธอดวงตาแดงเล็กน้อย“เกสรเธอเป็นไงบ้าง”
วันนี้ดมสาไม่ได้มากับกองแล้วก็ไม่ได้มาพร้อมกับเกสรยังไงซ้ะเธอก็โดนปลดออกแล้วตอนนี้ก็แค่ถามตามประสาเพื่อนเท่านั้น
“ดมสาฉันถ่ายเสร็จว่าจะไปหาเธออยู่มาพอดีเลย”เกสรยิ้มบางๆและไม่ลืมที่จะทักทายพลอย“ไงพลอยไม่เป็นไรใช่ไหม”
“ไม่เป็นไรแล้วที่จริงก็ไม่ได้เป็นหนักขนาดนั้น”พลอยขยับเข้ามาใกล้ๆเธอพลางเอ่ยถามเธอด้วยความสนิทชิดเชื้อ“พี่เกสรฉันมีคำถามจริงจังข้อหนึ่งอยากจะถามพี่พี่กับบอสเยอ.....เป็นอะไรกัน”
เธอเดาไม่ผิดว่าต้องไม่พ้นคำถามนี้ยังไงหญิงสาวคนนี้ก็เห็นเยอรมันพาเธอออกมาจากห้องพักผู้ป่วยต่อหน้าต่อตา
“ก็.....”
เธอกำลังเตรียมตอบผ่านๆไปจู่ๆดมสาที่อยู่ข้างๆก็เอ่ยขึ้น"ที่จริงแล้วบอสเยอก็แค่ดูแลเกสรอยากเลี้ยงดูเธอเป็นเท่าตัวไงแต่ช่วงนี้เกสรได้รับบาดเจ็บบอสเยอก็เลยใส่ใจมากเป็นพิเศษทุกคนก็น่าจะรู้ครั้งที่แล้วบอสเยอก็มาร่วมงานเลี้ยงปิดกล้องของเกสรด้วยนะ"
คำพูดไม่กี่คำของเธอทำให้เกสรมองเธอแปลกไปอีกแบบคิดไม่ถึงว่าหญิงสาวจะพูดจาใช้คารมเป็นกับเขาด้วยกลายเป็นว่าเธอสร้างเยอรมันให้กลายเป็นคนมอบความรักที่อัพเกรดไปอีกระดับส่วนเกสรก็เป็นดาราที่รักเคารพในงานแสดงความสัมพันธ์ของเธอกับเขามีแค่เท่านี้
เมื่อพูดประโยคก่อนหน้านี้จบดมสาก็ยังพูดเสริมอีกประโยค"เออใช่คุณพลอยที่ฉันพูดไปเมื่อกี้อย่าไปบอกใครเชียวล่ะคะไม่อย่างนั้นเกสรคงจะโดนคนอื่นเกลียดแน่ๆเลย"
พลอยยิ้มแหย๋ๆไม่นานก็กลับมายิ้มปกติพลางพูดล้อเล่น"อย่างนี้นี่เองพี่เกสรก็ควรจะได้รับการดูแลเป็นเท่าตัวดาราของH.YEสำนักสือลี่ก็มีไม่เยอะก็ขึ้นอยู่กับว่าพี่เกสรจะรับได้เท่าไหร่แล้วล่ะค่ะพี่ๆวางใจได้เลยค่ะฉันรับรองว่าจะไม่พูดออกไปแม้แต่คำเดียวเลย"
เกสรยิ้มอย่างสบายใจ"ฉันจะตั้งใจเข้าสำนักสือลี่ตามที่เธออวยพรแล้วกันนะจ๊ะ"
ผ่านอุบัติเหตุมาแล้วครั้งหนึ่งความสัมพันธ์ของพลอยกับเกสรก็เข้ากันดีขึ้นไม่น้อยเลยสองคนที่แต่ก่อนไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมาตอนนี้ก็เริ่มปรึกษาเรื่องบทกับคาแรกเตอร์ของตัวละครแล้วเหมือนจะเข้ากันได้ดีมากเลย
已经是最新一章了
加载中
